Είναι αυτο που λέμε άλλα ντάλα της Παρασκευής το γάλα...!
Έκθεση μαθητή το 1986 που αποδεικνύει την άρρηκτη σχέση μεταξύ Μεγάλου Αλεξάνδρου και..ΠΑΟΚ! :D

Νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε έναν-έναν όλους σας για τις πραγματικά πανέμορφες στιγμές που ζήσαμε μαζί σας το φετινό καλοκαίρι και θα θέλαμε να σας πούμε πως νιώθουμε πραγματικά τυχεροί που όλα αυτά τα χρόνια απολαμβάνουμε την προτίμηση,την φιλία και την αγάπη σας!



Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για το Υπέροχο καλοκαίρι που μας χαρίσατε!!

View Larger Map40.3666274249554 23.8253492116928" target="_blank" style="margin:0 7px">Driving Directions

Σε πείσμα των καιρών αλλά και των παντός είδους μνημονίων..από το Develiki.com σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι γεμάτο υγεία και χαρά..!!

Ενα ακυκλοφόρητο τραγούδι του μεγάλου Κομοτηναίου καλλιτέχνη και φίλου Θανάση Γκαιφύλλια...Να σημειώσουμε πως γράφτηκε όπως ο ίδιος μας εκμυστηρεύτηκε για να "γιορτάσει" την υπογραφή της συνθήκης του Μααστριχτ,που μας έκανε ...Ευρωπαίους!

Απολαύστε το σε μια live εμφάνιση στον Αρχαίο χώρο της Μαρώνειας το 1993...

Ο ύμνος του Μάαστριχτ




Στίχοι: Θανάσης Γκαϊφύλλιας

Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλλιας

Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλλιας







Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι

και λοιποί ιθαγενείς

χώρεσαν σ' ένα τσουβάλι

και στον πάτο του εμείς.

Εμείς βάλαμε υποθήκη

από Κρήτη μέχρι Έβρο

κι αφού μπήκαμε στα χρέη

έτσι γίναμ' Ευρωπαίοι.



Άλλοι κάναν τα παζάρια

εν τω μέσω της νυκτός

κι όταν έφτασε η ώρα

ν’ άρθει ο λογαριασμός

παραλήπτης πάντα ο ίδιος

ο υπέροχος λαός

παραλήπτης πάντα ο ίδιος

ο λεβέντης ο λαός.

Παραλήπτης πάντα ο ίδιος

το κορόιδο ο λαός.

Νοιώθω λίγο σαν χαϊβάνι

πίσω απ' τ' ώριμο καρότο

λαχανιάζω και ιδρώνω

για τη τσέπη τους γαμώτο

και μου λεν κάτι τζιμάνια

-είναι θέμα υπομονής,

οι κουτόφραγκοι στο μέλλον

θα’ ναι υπό και τούρλα εμείς.-

Λες να είμαι τέτοια μάρκα

και κανείς να μη το ξέρει

και να κρύβω τη μαγκιά μου

πίσω απ' τ' απλωμένο χέρι.

Όταν κάτσει με τους λύκους

στο τραπέζι ο καθείς

σίγουρα θ' αφήσει πίσω

μαυροφόρους συγγενείς.

Σε υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια εξελίσσεται πλέον η Ελληνική Αστυνομία, είτε δια της απουσίας της εκεί όπου οι πολίτες πραγματικά την χρειάζονται είτε δια της παρουσίας της όταν αυτή συνοδεύεται από άσκηση ωμής βίας εναντίον αθώων πολιτών. Και βεβαίως όλα αυτά, με την ανοχή -αν όχι την ενθάρρυνση- της εκάστοτε πολιτικής της ηγεσίας... Χθες το μεσημέρι η απεργιακή διαδήλωση βάφτηκε στο αίμα. Αυτό συνέβη επειδή κάποιοι βαθμοφόροι θεώρησαν ότι ο τρόπος για να αντιμετωπίσουν μια μικρή ομάδα ταραχοποιών ήταν να διατάξουν τους άνδρες των ΜΑΤ να εξαπολήσουν γενικευμένη επίθεση εναντίον των διαδηλωτών συνολικά! Αποτέλεσμα ήταν να υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις 31χρονος διαδηλωτής, να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι και να πνιγεί –γι ακόμη μια φορά- το κέντρο της Αθήνας στα δακρυγόνα.

Η συγκέντρωση εργατικών σωματείων, συνδικαλιστικών ενώσεων καθώς και κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ξεκίνησε λίγο μετά τις 11 π.μ. μπροστά στο Μουσείο, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στο Πεδίον του Άρεως. Ακολούθησε πορεία προς τη Βουλή. Όταν οι διαδηλωτές έφθασαν στο Σύνταγμα, η άλλη συγκέντρωση που είχε διοργανωθεί εκεί στις 10 π.μ. από το ΠΑΜΕ (και που ήταν η ογκωδέστερη όλων), είχε ήδη λήξει.

Στο χώρο του Συντάγματος καταγράφηκαν και τα πρώτα επεισόδια, όταν κάποιοι διαδηλωτές από το μπλοκ των αντιεξουσιαστών άρχισαν να πετούν πέτρες και μπουκάλια με νερό σε αστυνομικούς που είχαν παραταχθεί μπροστά στη Βουλή και σε διπλανούς δρόμους. Πληροφορίες από αστυνομικούς κύκλους ανέφεραν και ρίψεις μολότοφ, κάτι που όμως δεν επιβεβαιώνεται (για τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή) από αυτόπτες μάρτυρες, στελέχη κομμάτων και οργανώσεων που πήραν μέρος στη διαδήλωση. Πρέπει να σημειωθεί ότι το μπλοκ των αντιεξουσιαστών ακολουθούσε με διαφορά αρκετών μέτρων το αντίστοιχο του ΚΚΕ (μ-λ). Λίγο πριν είχε περάσει το μπλοκ του ΕΕΚ, ενώ τους αντιεξουσιαστές ακολουθούσαν (επίσης με διαφορά αρκετών μέτρων) τα μαζικά μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

"Άγρια αναίτια επίθεση"

Γύρω στις 2 μ.μ., στην αρχή της Πανεπιστημίου, αρχικά μέχρι Βουκουρεστίου και σε λίγο μέχρι και τα Προπύλαια, τα ΜΑΤ εξαπέλυσαν τυφλή επίθεση εναντίον όποιου αδιακρίτως συμμετείχε στην πορεία! Οι ροπαλιές από γκλομπ έπεφταν βροχή, το ίδιο και τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Σύμφωνα δε με συγκεκριμένες καταγγελίες, πολλοί άνδρες των ΜΑΤ κρατούσαν τα γκλομπ ανάποδα, χτυπώντας με τη σιδερένια λαβή, κάτι που είναι παράνομο και απαγορεύεται αυστηρά!

Σε λίγα λεπτά το κέντρο της Αθήνας είχε πνιγεί από τα χημικά, ενώ δεκάδες απλοί πολίτες κείτονταν αιμόφυρτοι. Μεταξύ των τραυματιών, και πολλές γυναίκες, ίσως περισσότερες –κατ’ αναλογία- από κάθε άλλη φορά. 17 τραυματίες μεταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας και αρκετοί άλλοι (ανεξακρίβωτος ο αριθμός τους) στον Ευαγγελισμό, το ΚΑΤ, πιθανότατα και σε άλλα νοσοκομεία. Πιο σοβαρά χτυπήθηκε (κατά πάσα πιθανότητα, με σιδερένια λαβή γκλομπ) ένας διαδηλωτής 31 ετών που, σύμφωνα με μαρτυρίες, όχι μόνο δεν είχε κινηθεί κατά των Αστυνομικών, αλλά κρατούσε ένα από τα πανό της διαδήλωσης!

Ορισμένοι διαδηλωτές από το μπλοκ των αντιεξουσιαστών απάντησαν με μολότοφ, οι συγκρούσεις πήραν ακόμη μεγαλύτερη έκταση και τελικά το... έργο της επίθεσης στην πορεία ολοκληρώθηκε τις πρώτες απογευματινές ώρες, όταν -στο ύψος της Ομόνοιας- διαλύθηκαν και οι τελευταίες ομάδες διαδηλωτών.

Ο 31 χρονος μεταφέρθηκε στο Γενικό της Νίκαιας όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, αφού οι γιατροί διέγνωσαν βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και επισκληρίδιο αιμάτωμα. Ήδη νοσηλεύεται στην Εντατική, βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και οι γιατροί θεωρούν κρίσιμα τα επόμενα 4-5 εικοσιτετράωρα. Από αργά το απόγευμα και ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έξω από το νοσοκομείο συγκεντρώνεται πολύς κόσμος για να συμπαρασταθεί στον 31χρονο και να διαδηλώσει την οργή του για την αστυνομική βαρβαρότητα.

Οργισμένοι και οι γιατροί

Το περιστατικό προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση και των ίδιων των γιατρών. Η Τοπική Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας σε ανακοίνωση που εξέδωσε το απόγευμα, αναφέρει:

«Σήμερα γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων προκειμένου να καταστείλει κάθε υγιή αντίδραση πολίτη που αντιστέκεται στα σχέδια που απεργάζεται το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και εφαρμόζουν πιστά οι υπηρέτες τους στη χώρα. Δεκάδες τραυματισμένοι – χτυπημένοι από τα ΜΑΤ διαδηλωτές διακομίστηκαν με το ΕΚΑΒ ή ήλθαν μόνοι τους στο νοσοκομείο μας.

 Οι περισσότεροι με θλαστικά τραύματα στο κεφάλι. Ανάμεσά τους 30χρονος διαδηλωτής που διακομίστηκε σε βαριά, προθανάτιο κατάσταση, με ανισοκορία και τεράστιο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Αυτήν τη στιγμή χειρουργείται από συναδέλφους μας που αγωνίζονται να σώσουν τη ζωή του. Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα. Καταγγέλλουμε όλα τα μέλη της ελληνικής Κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για την δολοφονική απόπειρα ενάντια στον συγκεκριμένο συμπολίτη μας που είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε όλους τους άλλους διαδηλωτές. Η βία και η καταστολή ενάντια στο λαό που αντιστέκεται έχουν κοντά ποδάρια. Η κυβέρνηση, με την ασύστολη τακτική του βιασμού όλων των λαϊκών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αλλά και με την ωμή άσκηση βίας που άμεσα απειλεί τις ζωές συμπολιτών μας, το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει το πείσμα και την απόφαση που έχουμε πάρει να αγωνιστούμε μέχρις εσχάτων για να έχει ο λαός μας ψωμί, παιδεία και ελευθερία. Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου τιμωρηθούν οι ένοχοι της δολοφονικής απόπειρας! Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου κερδίσει ο λαός μας όλα όσα δικαιούται».

Καθυστερημένη η ΕΛ.ΑΣ.

Η Αστυνομία πάντως, μάλλον άργησε να αντιληφθεί την έκταση της σοβαρότητας των γεγονότων. Η πρώτη της ανακοίνωση εκδόθηκε από την ΓΑΔΑ και έκανε λόγο μόνο για 30 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 12 μετατράπηκαν σε συλλήψεις, για μερικούς τραυματίες αστυνομικούς και για υλικές ζημιές:

«Κατά τη διάρκεια των σημερινών (11.05.2011) συγκεντρώσεων, πορειών και εκδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας προκλήθηκαν επεισόδια, ύστερα από επιθέσεις κατά των αστυνομικών δυνάμεων, με τη ρίψη μολότοφ, πετρών, κλπ, καθώς και τη χρήση σιδηρογροθιών, σφυριών και άλλων αντικειμένων.Προκλήθηκαν μικρές υλικές ζημιές στον υαλοπίνακα ενός (1) καταστήματος και σε τρία (3) οχήματα. Προσήχθησαν τριάντα (30) άτομα, εκ των οποίων συνελήφθησαν δώδεκα (12) για διάφορα αδικήματα (ρίψη μολότοφ, χρήση σιδηρογροθιών, απρόκλητες σωματικές βλάβες, κλπ).Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων, τραυματίστηκαν δεκαπέντε (15) Αστυνομικοί».

Αργότερα όμως επανήλθε, τούτη τη φορά με ανακοίνωση από το Γενικό Αρχηγείο της ΕΛΑΣ, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι δεν είχε ενημέρωση! Όπως αναφέρει «αμέσως μετά την ενημέρωση για τη διακομιδή σοβαρά τραυματισμένου ιδιώτη στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, με εντολή του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, διατάχθηκε η διενέργεια έρευνας σε βάθος για να διακριβωθούν τα αίτια και οι συνθήκες τραυματισμού του, καθώς και το ενδεχόμενο ευθύνης Αστυνομικών. Η έρευνα διεξάγεται υπό την εποπτεία αρμοδίου Εισαγγελικού Λειτουργού. Στο Νοσοκομείο μετέβησαν ανώτατοι Αξιωματικοί της Ασφάλειας Αττικής συνοδευόμενοι από Εισαγγελέα. Στην έρευνα συμμετέχει και Ιατροδικαστής της αντίστοιχης Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αντίστοιχες έρευνες, παρουσία Εισαγγελικών Λειτουργών, ενεργούνται και σε όσα Νοσοκομεία αναφέρθηκαν τραυματισμοί ιδιωτών».

Αντιδράσεις φορέων

Ανακοινώσεις εξέδωσαν και πολλοί φορείς, κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις. Λόγω της απεργίας στα ΜΜΕ δεν κατέστη δυνατή η ακριβής καταγραφή όλων των αντιδράσεων.

Σταχυολογούμε μόνο κάποιες:

► Αυτόνομη Παρέμβαση (συνδικαλιστική παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ και συμμετείχε στη συγκεκριμένη πορεία): «Σήμερα οι εργαζόμενοι με την μαζική συμμετοχή τους στην Γενική Απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, έδωσαν ηχηρό μήνυμα αντίστασης, στην καταστροφική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Απέναντι σε αυτό το κύμα οργής και αγανάκτησης, η Κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί μόνο τις κρυφές συνεννοήσεις και τα ψέματα για να περάσει την πολιτική της, αλλά διολισθαίνει καθημερινά και σε πιο αντιδημοκρατικές μεθόδους, με τη χρήση πρωτοφανούς βίας και τρομοκρατίας, που θυμίζουν άλλες εποχές. Ήδη ένας διαδηλωτής στην Αθήνα βρίσκεται σε κίνδυνο, ενώ δεκάδες έχουν μεταφερθεί σε Νοσοκομεία με σοβαρά τραύματα, από τη χρήση πρωτοφανούς βίας από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Η σκέψη όλων μας είναι σε αυτούς τους συναδέλφους και συναδέλφισσες απεργούς, που βρίσκονται τραυματίες στα Νοσοκομεία, ελπίζοντας στην γρήγορη αποκατάσταση της υγείας τους. Γίνεται πλέον αντιληπτό σε κάθε εργαζόμενο, σε όλο τον Ελληνικό λαό ότι η πολιτική των μνημονίων Κυβέρνησης ΕΕ και ΔΝΤ πρέπει να πάρουν τέλος. Έφτασε η ώρα αυτή η αντεργατική πολιτική μαζί με την επικίνδυνη Κυβέρνηση, να σαρωθούν από ένα μαζικό ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο όλου του λαού και να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πολιτική που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, ο λαός μας και η χώρα».

► ΚΚΕ (μ-λ) (το μπλοκ του ήταν από τα πρώτα που δέχθηκαν την επίθεση των ΜΑΤ): "Το ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει στον ελληνικό λαό το δολοφονικό χτύπημα της απεργιακής διαδήλωσης της 11^ης Μάη στην Αθήνα. Το μπλοκ της Ταξικής Πορείας, αλλά και άλλα μπλοκ δέχτηκαν την απρόκλητη και μανιασμένη επίθεση των ΜΑΤ, που περικύκλωσαν τη διαδήλωση και με γκλομπ και δακρυγόνα επιχείρησαν να τη διαλύσουν. Το αποτέλεσμα ήταν ο τραυματισμός αρκετών διαδηλωτών, πολλοί από τους οποίους διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, ένας, μάλιστα, με σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι που χρειάστηκε να χειρουργηθεί άμεσα. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η πολιτική του μνημονίου και το νέο πακέτο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που ετοιμάζει θα συναντήσουν την αντίσταση του λαού και της νεολαίας. Και, εκτελώντας πιστά τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ, προσπαθεί να στείλει το μήνυμα ότι δε θα επιτρέψει την παραμικρή αντίδραση από το λαό. Ο λαός, όμως, δε μπορεί να δεχτεί αυτή την επίθεση. Η μαζική συμμετοχή του στους αγώνες ενάντια σε αυτήν την πολιτική είναι η μόνη απάντηση στην κρατική καταστολή, αλλά και η μόνη του δυνατότητα για να υπερασπιστεί τα στοιχειώδη του δικαιώματα".

► Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης- Πατησίων (γνωστή για τις κινητοποιήσεις της στο Πάρκο Κύπρου, μέλος της είναι ο 31 χρονος τραυματίας): «Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό.
Από την αρχή της πορείας οι δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση των κυρίαρχων να ανακόψουν με ωμή βία και καταστολή την κοινωνική οργή και αντίσταση. Ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών σωματείων βάσης, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, δέχτηκαν τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής που όρμηξαν λυσσασμένα πάνω στους διαδηλωτές ρίχνοντας βροχή δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και κροτίδων λάμψης, χτυπώντας τους άγρια και τραυματίζοντας δεκάδες.
Σε αυτό το κομμάτι της διαδήλωσης, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων τη στιγμή που δέχτηκε και αυτή μαζί με τα υπόλοιπα μπλοκ τη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα ο σύντροφός μας Γιάννης Κ., που κρατούσε το πανό της Συνέλευσης, να τραυματιστεί σοβαρά. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με μια άλλη διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου που πνιγόταν στα δακρυγόνα για να πάει σε κάποιο ασφαλές σημείο, όπως έκαναν και άλλοι χτυπημένοι διαδηλωτές. Κατηφόρισαν την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε μια στοά όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί, τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της ΣΑΚΑΚΠ που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου όπου τον παρέλαβε. Ο σύντροφος μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση. Στην προσπάθειά τους οι κυρίαρχοι να καταπνίξουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, δεν διστάζουν, επιστρατεύοντας όπως πάντα τους ένστολους δολοφόνους τους, να θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τη ζωή των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Σαν Συνέλευση συνεισφέρουμε με τις δυνάμεις μας στους αυτοοργανωμένους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς αγώνες που είναι μια ζωντανή πραγματικότητα σε κάθε γωνιά της πόλης, και μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιζόμενους ανθρώπους συμμετέχουμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Καμιά απόπειρα καταστολής και τρομοκράτησης δεν είναι ικανή να μας κάνει να σιωπήσουμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό του συντρόφου μας Γιάννη Κ. που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και σε όλους τους τραυματισμένους και συλληφθέντες διαδηλωτές της απεργιακής πορείας της 11ης Μάη. Συνεχίζουμε στο δρόμο! Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι! Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας».

Ο καλός φίλος και πελάτης του Διόνυσου Παύλος Παυλίδης σε μια μοναδική ερμηνεία ενός καταπληκτικού τραγουδιού από την εποχή του συγκροτήματος που υπήρξε ηγέτης ,των Ξύλινων Σπαθιών..!

O μοναδικός Παύλος Παυλίδης σε μια καταπληκτική ερμηνεία ενός all time classic δικού του τραγουδιού...

Ο βασιλιάς της σκόνης

Στίχοι: Παυλίδης Παύλος
Μουσική: Παυλίδης Παύλος
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά


Εγώ ο μικρός, ο αμνός του θεού
Ξεχασμένος στο νότο, γεννημένος αλλού
Ξέρω πάντα η Τροία, θα 'ναι μιλια μακριά
Κι η ωραία Ελένη, θα 'ναι τώρα γριά

Βγαίνω στο δρόμο ορκισμένος να μπω
Στα παλάτια του ήλιου να μπορέσω να πω
Το τραγούδι του τράγου με φωνή φονική
Και να κλάψω μετά, να χαθώ στη σιωπή



Ο βασιλιάς της σκόνης

Θα περάσουν τα χρόνια, θα γυρίσει ο τροχός
Όλα θα 'ναι σαν πρώτα, όλα θα 'ναι αλλιώς
Θα σε ψάχνω στους δρόμους που γυρνούσες, μα εσύ
Θα 'χεις γίνει σκιά, θα' χουν όλα χαθεί

Ένα βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι τρελό
Θ' απλωθεί η σκιά σου σ' ένα δρόμο στενό
Τα ταξίδια, οι φίλοι, οι αγκαλιές, τα φιλιά
Σ' ένα κόσμο θαμπό, μακριά...μακριά

Ο βασιλιάς της σκόνης

Από του δράκου τη χρόνια, περάσαν χρόνια
Τώρα μπορεί να μην θυμάσαι τίποτα
Αλλά η ρόδα της ζωής, γυρνά αιώνια
Και μόλις λιώσουνε τα χιόνια,
Να 'ρθεις να με βρεις

Ο βασιλιάς της σκόνης

Εφυγε ο Θανάσης Βέγγος ...
Η Ελλάδα έχασε το γέλιο της...

ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΘΟΥ-ΒΟΥ...

   Θα θέλαμε να σας πούμε δυο λόγια για τον μεγάλο Θανάση της Ελλάδας,τον μεγαλύτερο κατ'εμας Έλληνα ηθο-ποιό...Θανάση σε ευχαριστούμε ολόψυχα για όλες τις πανέμορφες στιγμές που μας έχεις χαρίσει...Ο Θανάσης δεν ήταν απλά ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ηθοποιός αλλά κι ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ !Τι να πεί κανείς για τον Θανάση?Η όλη του πορεία στον κινηματογράφο και στη ζωή αποδεικνύει το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου...

ΑΝΤΙΟ ΚΑΛΕ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ...



ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ...





"Καλέ μου άνθρωπε Θανάση..."

Θανάσης Βέγγος (ο Μέγας)

Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1926. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί ­ οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες. Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του. Ηταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).




Στον «Δράκο», τη δεύτερη ταινία του Κούνδουρου, ο Βέγγος υποδύεται τον μπάρμαν σε ένα κέντρο διασκέδασης, ο οποίος είναι συγχρόνως και μπράβος του αρχηγού μιας συμμορίας απατεώνων. Εκεί θα φάει τις τρεις πρώτες θεαματικές φάπες, που θα ανοίξουν τους ασκούς της σφαλιάρας η οποία καταδιώκει τον Θανάση Βέγγο σε ολόκληρη την κινηματογραφική σταδιοδρομία του. Ετσι ο εκφραστικός ηθοποιός με τη φαλάκρα, το συμπαθητικό πρόσωπο, την αβέβαιη έκφραση, μπήκε δυναμικά στον χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. Ηταν ένας ερασιτέχνης που για να επιβιώσει έκανε ένα σωρό δουλειές ­ κυρίως του φροντιστή σε ταινίες ­, δουλειές κοπιαστικές, επίπονες και γλίσχρα αμειβόμενες. Στη συνέχεια πήρε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, γράφτηκε στο σωματείο, έπαιξε στο θέατρο και πήρε σημαντικότερους ρόλους. Μολονότι συμμετείχε σε αρκετές ενδιαφέρουσες και ονομαστές ταινίες («Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόρη Γρηγορίου, «Ο Ηλίας του 16ου» του Αλέκου Σακελλάριου, «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν, «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» του Ροβήρου Μανθούλη, «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Το αίνιγμα» του Γιάννη Σολδάτου), ως κινηματογραφικός τύπος καθιερώθηκε από άλλες κωμικές παραγωγές όπου ενσάρκωνε τον μέσο Ελληνα: τον φουκαρά, τον γκαφατζή, τον αγαθό, τον περιδεή, τον αγχωμένο, τον κυνηγημένο, αλλά και τον καπάτσο.



Αυτό το παιδί για όλες τις δουλειές διαμόρφωσε έναν μοναδικό λαϊκό κινηματογραφικό ήρωα, ολοκληρωμένο και αναγνωρίσιμο, με σταθερά χαρακτηριστικά. Ο Βέγγος, δημιούργημα της ανάγκης για ρεαλιστική απεικόνιση του σύγχρονου Αθηναίου, στο πλαίσιο της φαρσοκωμωδίας, κινηματογραφικού είδους που συγκινούσε πλατιά στρώματα του ελληνικού λαού, ερμήνευσε τον άνεργο, τον πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, τον τίμιο και εργατικό, τον αμήχανο και πολυμήχανο, που κάνει κάθε είδους δουλειά για να επιβιώσει. Σε αυτή την προσπάθειά του μετατρέπεται σε μια αεικίνητη φιγούρα, έναν κλόουν, έναν έλληνα Σαρλό, ή καλύτερα στον Καραγκιόζη αυτοπροσώπως. Ωστόσο η φαρσοκωμωδία δεν είναι ρεαλιστική, ξεφεύγει από τα όρια της πραγματικότητας, και ο Βέγγος βρίσκει την ευκαιρία να εισέλθει σε αυτήν ως υπερρεαλιστικό στοιχείο, να παλέψει με την πείνα και την ανασφάλεια, να φέρει τον κόσμο πάνω κάτω. Για να το επιτύχει αυτό στην εντέλεια έπρεπε να περάσει στη σκηνοθεσία, μα και στην παραγωγή των ταινιών του (κάτι που τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή), ώστε να ενσαρκώσει το όραμά του, το όραμα της απόλυτης ελευθερίας, να υπερβεί τις συμβάσεις, «να χτίσει τη δική του Οκτάνα», σύμφωνα με τον Σολδάτο.

Το βιβλίο Ενας άνθρωπος παντός καιρού δεν είναι σημαντικό απλώς και μόνο επειδή παρουσιάζει, σκιαγραφεί, κρίνει, επαινεί έναν μεγάλο έλληνα ηθοποιό, μα και για έναν ακόμη λόγο: επειδή παράλληλα δίνει στοιχεία για την ελληνική ιστορία, την πολιτική κατάσταση των δεκαετιών του '50, του '60 και του '70, μα και για τον ελληνικό κινηματογράφο. Γιατί ο ηθοποιός Θανάσης Βέγγος αναπαράστησε στη μεγάλη οθόνη καλύτερα από κάθε άλλον ομότεχνό του τον Ελληνα της εποχής του, τον Ελληνα του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.

Βραβεύσεις
Ο Θανάσης Βέγγος έχει τιμηθεί με τα παρακάτω βραβεία:

Έτος Φορέας Βραβείο Ταινία
1962 Ένωση Ελλήνων κριτικών
1971 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Α' Ανδρικού Ρόλου Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;
1971 Ένωση Ελλήνων κριτικών Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;
1972 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ερμηνείας Α' Ανδρικού Ρόλου* Θανάση, πάρε τ' όπλο σου
1991 Κρατικό βραβείο Ερμηνείας Β' Ανδρικού Ρόλου Ήσυχες μέρες του Αυγούστου
1993 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
2008 Πρόσωπα 2008 Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του

*Το βραβείο αυτό του δόθηκε και ως αντίδραση στο τότε καθεστώς.


Θανάσης Βέγγος
η θεατρική του πλευρά


Ο Θανάσης Βέγγος απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού και έγινε μέλος του Σ.Ε.Η, στις 11 Απριλίου 1959.

Η πρώτη θεατρική του εμφάνιση έγινε την ίδια χρονιά, στο θέατρο Περοκέ, στην επιθεώρηση των Δημήτρη Βασιλειάδη και Ναπολέοντα Ελευθερίου, «Ομόνοια πλατς-πλουτς» .

Θίασοι: Θίασος Γιάννη Γκιωνάκη - Νίκου Ρίζου – Τάκη Μηλιάδη (1959-1960): Δημήτρη Βασιλειάδη και Ναπολέοντα Ελευθερίου «Μαντουμπάλα και καινούργια Αθήνα», Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αλέκου Σακελλάριου «Άνθρωποι του ’60».
Θέατρο Ακροπόλ (1963) : Γ. Ασημακόπουλου – Β. Σπυρόπουλου – Π. Παπαδουκά «Οκτώ άνδρες κατηγορούνται», Ασημ. Γιαλαμά – Κ. Πρετεντέρη – Ναπ. Ελευθερίου «Κόκκινα τριαντάφυλλα».

Θέατρο Εθνικού Κήπου (1963) : Ασημ. Γιαλαμά – Κ. Πρετεντέρη «Οι φτωχοδιάβολοι» (ρόλος : Φρίξος)

Θέατρο Ακροπόλ (1963-64, θιασάρχης με τους Ρένα Βλαχοπούλου , Γ. Δάνη) : Γ. Γιαννακόπουλου – Κ. Νικολαϊδη – Γ. Οικονομίδη «Αρχοντορεμπέτισσα» και «Κύπρος γιοκ».

Συνθιασάρχης με τη Σμαρούλα Γιούλη (1969-70) : Γ. Λαζαρίδη «Ο τρελός του λούνα παρκ και η ατσίδα» (Θανάσης) .

Από το 1970 και επί σειρά ετών, ο Θαναάσης Βέγγος συγκρότησε επανελειμμένως δικούς του θιάσους, σε διάφορες περιόδους. Αναφέρονται τα έργα : Γ.Λαζαρίδη «Ο τρελός του λούνα παρκ» (Θανάσης Ο Απόλας ). Έπαιξε το ίδιο έργο σε πολλές παραστάσεις και το παρουσίασε επίσης, μεταξύ των άλλων, σε περιοδεία του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αλ. Σακελλαρίου «Τι έκανες στον Τρωικό πόλεμο, Θανάση» (Μενέλαος) .
Γ. Λαζαρίδη «Το βλήμα» (Θανάσης Μουρλός ).

Γ. Μιχαηλίδη – Γιάν. Ξανθούλη «Μαμ, κακά , κοκό και νάνι».
Ανοιχτό θέατρο Γ. Μιχαηλίδη (1995- αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου κ.λπ.): Αριστοφάνη «Ειρήνη»(Τρυγαίος).

Θέατρο Δελφινάριο (1997): Λάκη Μιχαηλίδη – Γιώργου Σκούρτη – Μήτσου Ευθυμιάδη «Έλλην εξασθενής» (επιθεώρηση).

Ανοιχτό Θέατρο (1998- Φεστιβάλ Επιδαύρου κ.λπ.) : Αριστοφάνη «Αχαρνής» (Δικαιόπολις).

Θέατρο Ακροπόλ (1998-99), έκτακτη συμμετοχή ) «Έλληνες είστε και φαίνεστε» (επιθεώρηση).

Σε όλη του τη θεατρική πορεία ο Θανάσης Βέγγος αντιπροσωπεύει το ρεαλιστικό φουκαρά νεοέλληνα που τρέχει φευγαλέα στη σκηνή μα πάντα σαρωτικός, όπως στις ταινίες του διακωμωδεί τα τραγικά συμβάντα της φυλής, όπως τα γεννά η τρέχουσα πραγματικότητα στις επιθεωρήσεις που συμμετείχε ή ακολουθώντας ενστικτωδώς τυχαία συμβάντα που διέπονται από τις βουλές των αρχαίων Ελλήνων Θεών όταν παίζει στα έργα του Αριστοφάνη.

Έτσι φανερώνεται βαθύτερα μέσα από τις συνεχείς συγκρούσεις του στο κοινωνικό πεδίο η μορφή ενός υπερρεαλιστή ηθοποιού και ανθρώπου που κάνει τη δική του υπέρβαση με το σύστημα των δικών του αυτοματικών λειτουργιών και απογειώνεται με την αστείρευτη ευρηματικότητά του κερδίζοντας την αποδοχή του θεατρικού κοινού στους «Αχαρνής», για παράδειγμα, κουβαλώντας ταυτόχρονα το μαρτύριο του νεοέλληνα θεατή θύμα των συμφορών του παίζοντας τον ιδιαίτερο ρόλο του στη σύγχρονη Ελληνική τραγωδία. Πλήρωσε βέβαια ακριβά το ψώνιο του, δεν υπήρξε άνθρωπος των συγκυριών. Δεν υπήρξε Οιδίποδας, ούτε Προμηθέας κι’ας ήλθε να κλέψει την φωτιά για να ζεστάνει τους ανθρώπους. Υπήρξε απλά ο Θανάσης Βέγγος, «ωραίος σαν μύθος».

Και είναι πάντα πολυμήχανος σε όλη του την πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο, μέσα στη δική του Οδύσσεια.

Ο Νίκος Κούνδουρος, ο γνωστός σκηνοθέτης του κινηματογράφου που στήριξε τον Θανάση Βέγγο στα πρώτα του ποιοτικά βήματα στον κινηματογράφο δήλωσε για αυτόν «Έπρεπε να το δω στην Ειρήνη και στους Αχαρνής του Αριστοφάνη για να ξαναθυμηθώ με αίσθημα ανακούφισης αυτό που μπορούσε και δεν έκανε στο παρελθόν ο Βέγγος. Δικαιόπολις, Τρυγαίος, Στερψιάδης, Φιλοκλέων, Πισθέταιρος, Μνησίλοχος, Ξανθιάς, Βλέπυρος για να αναφέρω μερικούς από τους ήρωες του Αριστοφάνη».

Ας προσθέσω ακόμη ότι ο Βέγγος λειτούργησε και σαν καταλύτης σε μια κοινωνία που αναγνώρισε στον ήρωα τα βασικά χαρακτηριστικά του, την περηφάνια της φτώχιας, την περιφρόνηση στην ταξική κοινωνία, τον τελικό θρίαμβο της καρδιάς και της ψυχής και τέλος, την ανδρειοσύνη των ταπεινών και των κατατρεγμένων αυτού του κόσμου.

Παράλληλα ο Βέγγος εκφράζει έντονα με τη φιγούρα του αιώνιου Καραγκιόζη, τον πολίτη της Β΄ κατηγορίας συμπληρώνοντας το κενό για ένα τύπο που αποζητούσε ο μέσος νεοέλληνας για να ταυτιστεί μαζί του, όπως σημειώνει συμπερασματικά ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτικός θεάτρου.

Άλλωστε όπως τονίζει χαρακτηριστικά και ο Γιώργος Μιχαηλίδης που τον σκηνοθέτησε «ο Βέγγος έχει φτιάξει ένα πλάσμα κατασκευασμένο από όλα τα μέλη της ιστορίας της κωμωδίας. Και αυτό ήταν συνειδητό».

Και η τρέλα του ήταν συνειδητή. Καμία τρέλα εξάλλου, και μάλιστα καλλιτεχνική, δεν είναι εύκολη.

Ενας άνθρωπος παντός καιρού

Το βιβλίο "Ενας άνθρωπος παντός καιρού" αναφέρεται στη ζωή και στο έργο του ταλαντούχου ηθοποιού Θανάση Βέγγου (σε αυτόν ανήκει η ιδέα του τίτλου), δεν είναι ωστόσο βιογραφία, αυτοβιογραφία, δοκίμιο ή μελέτη. Ο Γιάννης Σολδάτος (Λευκάδα, 1952), ιδρυτής του εκδοτικού οίκου Αιγόκερως, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, συγγραφέας μυθιστορημάτων, διηγημάτων, καθώς και της πολύτομης Ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και της κριτικής βιογραφίας του Αλέξη Δαμιανού και του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, σε τούτο το βιβλίο επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση του ανθρώπου και ηθοποιού Βέγγου. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης, αποφεύγοντας συνειδητά να αναμειγνύεται στα θεωρητικά, κριτικά ή δημοσιογραφικά κείμενα που τον αφορούν, δεν συμμετείχε με οποιονδήποτε τρόπο στο εγχείρημα, απλώς πρόσφερε στον συγγραφέα τη συνδρομή του στη συγκέντρωση του υλικού. Το βιβλίο αποτελείται από μια κριτική παρουσίαση του ηθοποιού με τίτλο «Θανάσης ο νεοέλληνας και Θανάσης Βέγγος», ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα, μια σύντομη κριτική θεώρηση ή παρουσίαση των 100 και πλέον ταινιών στις οποίες συμμετείχε, αποσπάσματα από συνεντεύξεις του, κείμενα και κριτικές των Μαργαρίτας Παπαγεωργίου, Νίκου Κούνδουρου, Ντίνου Κατσουρίδη, Γιώργου Λαζαρίδη, Κώστα Χατζηχρήστου, Ντίνου Δημόπουλου, Γρηγόρη Γρηγορίου, Κώστα Γεωργουσόπουλου, Γιώργου Σαββίδη, Μιρέλλας Γεωργιάδου, Γιάννη Μπακογιαννόπουλου, Ζαννίνο, Τάκη Παπαγιαννίδη, Κώστα Σταματίου, Γιώργου Πηλιχού, Διαμάντη Λεβεντάκου, Κώστα Πάρλα, Ερρίκου Θαλασσινού, Αντώνη Μοσχοβάκη, Χρήστου Βακαλόπουλου, Σωτήρη Κακίση, Δημήτρη Κολιοδήμου, Θόδωρου Αγγελόπουλου και Βασίλη Ραφαηλίδη. Τα κείμενα συνοδεύονται από πλούσιο εικονογραφικό υλικό: φωτογραφίες από ταινίες, γυρίσματα και στιγμές της προσωπικής ζωής ­ ανάμεσά τους και μία σπάνια από τη θητεία του στη Μακρόνησο ­, εξώφυλλα περιοδικών κ.ά.



Φιλμογραφία

Μαγική πόλις (1954)... Θανάσης
Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955)
Ο δράκος (1956)... Σπαθής
Κυριακάτικοι ήρωες (1956)... ναύτης, φίλαθλος
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956) .... χωροφύλακας
Το κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
Έχει θείο το κορίτσι (1957) .... ταξιτζής
Μαρία Πενταγιώτισσα
Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν
Της τύχης τα γραμμένα (1957) ... Μουτζουρίδης
Για το ψωμί και τον έρωτα, ή Συννεφιασμένη Κυριακή (1957)... Θανάσης
Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958)
Κάθε εμπόδιο για καλό (1958)... Γιάννης Παπαδόπουλος, νευρολόγος
Χαρούμενοι αλήτες
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
Διακοπές στην Αίγινα (1958)
Το εισπρακτοράκι
Ο θείος από τον Καναδά (1959) .... Πάνος
Δοσατζήδες (1959)
Η μουσίτσα(1959)... Φοίβος
Γαμήλιες περιπέτειες (1959)... παγοπώλης
Καραγκιόζης, ο αδικημένος της ζωής .... Μελέτης Μελετόπουλος
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959)
Το αγοροκόριτσο .... σερβιτόρος
Ο Ηλίας του 16ου (1959) .... Θωμάς
Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι
Τα ντερβισόπαιδα (1960) .... Πολύδωρος
Τυφλός άγγελος (1960)
Το ραντεβού της Κυριακής (1960)
Μήτρος και Μητρούσης στην Αθήνα (1960) .... Μήτρος
Το κλοτσοσκούφι (1960)... θυρωρός
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Η αυγή του θριάμβου (1960)
Ερωτικά παιχνίδια (1960)... ξενοδόχος
Για σένα την αγάπη μου (1960)
Οι 900 της Μαρίνας (1960) ... Παρτσακλής
Μια του κλέφτη
Μανταλένα (1960) .... χωροφύλακας
Ζητείται ψεύτης (1961) .... Βρασίδας
Χαμένα όνειρα (1961)... Βαγγέλης
Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961) ... Γρηγόρης Λαδιάς
Οικογένεια Παπαδοπούλου (1961) ... Σπύρος
Λάθος στον έρωτα (1961) ... Θύ,ιος
Η Λίζα και η άλλη .... Πέτρος Βανδής
Η κατάρα της μάνας (1961)... Πασχάλης
Δούλεψε για να φας (1961 ... Αυγουστής
Ευτυχώς τρελάθηκα .... Μανώλης
Το πιθάρι (1962)
Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962).... Παναγής
Το πιθάρι (1962)... Ανδρέας
Ζήτω η τρέλα .... Ρωμαίος
Ο βασιλιάς της γκάφας (1962).... Φρίξος
Αστροναύτες για δέσιμο
Μην είδατε τον Παναή (1962) .... Παναής Παπαπαναγόπουλος
Γαμπρός για κλάματα
Η νύφη το 'σκασε (1962)... Χαρίλαος
Δουλειές του ποδαριού (1962).... Μήτρος
Ο ατσίδας (1962).... Θρασύβουλας
Ο Ιππόλυτος και το βιολί του (1963) .... Ιππόλυτος
Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο (1963).... Στέφανος Αυγερινός
Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963) .... Θανάσης Μπιρμπίλης
Ο τρελάρας (1963) .... Ερρίκος Δελαπόρτας
Το τυχερό πανταλόνι(1963)... Θανάσης Φουκαράς
Σχολή για σωφερίνες (1964)... Μπάμπης
Οι φτωχοδιάβολοι (1964)... Φρίξος
Ο καταφερτζής (1964)... Κανέλλος Καραμπατσάς
Ο πολύτεκνος
Θα σε κάνω βασίλισσα (1964) .... Αντώνης Τσιλιβίκης και Αντώνης Μπεϊζάνης
Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964).... Θανάσης Κούτρας
Ευτυχώς τρελάθηκα (1966) ... Μανώλης
Τα δίδυμα .... Σταμάτης / Μπούλης
Ο καταφερτζής .... Κανέλλος
Είναι ένας τρελός, τρελός, τρελός Βέγγος (1965) .... Θανάσης Θανασάκης
Ο παπατρέχας (1966) .... Πολύδωρος Λαγός
Φανερός πράκτωρ 000 (1967) .... Αθανάσιος Βόμβας (Θου Βου)
Πάρε κόσμε (1967) .... Αγαθοκλής
Τρελός, παλαβός και Βέγγος .... Θανάσης
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968) .... Θανάσης
Ποιός Θανάσης (1968) .... Θανάσης
Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969)... Κυριακούλης
Θου-Βου: φαλακρός πράκτωρ, (1969)επιχείρησις Γης Μαδιάμ .... Αθανάσιος Βόμπας
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970) .... Θανάσης Χατζηκαραθανάσης
Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (1970) .... Θανάσης
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) .... Θανάσης
Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; (1971) .... Θανάσης
Ξένοιαστος παλαβιάρης .... Θανάσης
Θανάση, πάρε τ' όπλο σου (1972) .... Θανάσης
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973) .... Θανάσης Ζεβεδαίος
Δικτάτωρ καλεί Θανάση .... Θανάσης
Ο τσαρλατάνος... Θανάσης και Αθανασία κι ο πατέρας τους, μπαρμπά Λευτέρης
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976) .... Θανάσης
Από πού πάνε για τη χαβούζα; (1978) .... Θανάσης Παπαθανάσης
Βέγγος ο υπέροχος
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979) .... Θανάσης
Ο φαλακρός μαθητής (1979).... Θανάσης
Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980) .... Θανάσης
Βέγγος, ο τρελός καμικάζι (1980)... Θανάσης Τράμπας
Το μεγάλο κανόνι (1981) .... Θανάσης Απαλοχέρης
Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι (1982) .... Θανάσης
Τρελός και πάσης Ελλάδος (1983) .... Θανάσης
Ο Θανάσης στη χώρα του «Θα» (1988, βίντεο) .... Θανάσης
Made in Greece (1988)
Τρελοκομείον η Ελλάς (βίντεο)
Θανάσης ο αισιόδοξος (1989, βίντεο) .... Θανάσης
Το δίδυμο της συμφοράς (βίντεο)
Κρεβάτι για πέντε (βίντεο)
Ο πρωταθλητής (βίντεο)
Θανάσης ο βομβιστής (1990, βίντεο)... Θανάσης
Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1991) .... Νικόλας
Ζωή χαρισάμενη (1993) .... Μάρκος
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) .... ταξιτζής
Βήματα (1996, τηλεταινία)
Όλα είναι δρόμος (1998) .... θηροφύλακας
Το αίνιγμα (1998).... Λίνος και Θανάσης
Η ιστορία της Λίλυ (2002)

"ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕ ΜΑ Η ΖΩΗ Η ΛΕΧΩΝΑ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΕΝΝΗΣΕ.."

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ?Ι.M.F GET THE HELL OUT OF HERE!!!

ΜΈΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΟΦΕΡΟ ΚΛΙΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΦΕΤΙΝΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ...

ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ?!ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ?!ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!!!

"ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕ ΜΑ Η ΖΩΗ Η ΛΕΧΩΝΑ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΕΝΝΗΣΕ.."

    Αν υπάρχει ένα "κλασικό" σύνθημα είναι "η 1η του Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία". Γιατί; Είναι μια ιστορία που έχει ως οριοθετημένη αφετηρία το Σικάγο, και χρονολογία το 1886 (αν και το αγωνιστικό κίνημα των εργατών είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν). Θα κάνουμε μια ιστορική αναδρομή, για να μαθαίνουν οι νέοι και να… θυμούνται οι... παλιοί.


Γι' αυτούς που Πρωτομαγιά είναι απλά η αποθέωση της Άνοιξης, απλά να σημειώσουμε ότι ο Μάιος πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια), που με τη σειρά της πήρε το όνομά της από την ελληνική λέξη Μαία, που σημαίνει "τροφός και μητέρα".


Για τους εργατικούς αγώνες η πρώτη του Μάη, είναι ημέρα - ορόσημο, ημέρα - σύμβολο. Από το 1872, στον Καναδά, οι εργάτες είχαν ξεκινήσει να διεκδικούν καλύτερες συνθήκες δουλειάς, οκτάωρη απασχόληση. Το 1884 στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας ελήφθη απόφαση να γίνουν την 1η Μάη απεργιακές κινητοποιήσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Κεντρικό σύνθημα: "Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο".

Το Κεντρικό Εργατικό Συνδικάτο και η Διεθνής Ένωση Εργαζομένων "Μαύρη Διεθνής" ήταν οι πιο δραστήριες οργανώσεις. Την πρωτομαγιά έγινε γενική απεργία, με μεγάλη συμμετοχή, παρότι το κλίμα μύριζε… μπαρούτι. Ήταν Σάββατο (εργάσιμη μέρα, πάντως) όταν εργάτες με τις οικογένειές τους ξεκίνησαν για να διαδηλώσουν στην πλατεία Haymarket.


Οι πρώτοι νεκροί


Απέναντί τους είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις, με οπλοπολυβόλα (!), που σύντομα ανέλαβαν δράση. Μια βόμβα έσκασε ανάμεσα στους εργάτες, οι πρώτοι νεκροί, οι τραυματίες, έγραψαν με το αίμα τους την ιστορία του εργατικού κινήματος. Δύο μέρες μετά η αστυνομία σκότωσε τέσσερις εργάτες και τραυμάτισε πολλούς άλλους, σε συγκέντρωση κοντά στο εργοστάσιο ξυλείας Μακ Γκόρμικ.

Το πρωί της επόμενης μέρας έγινε ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Πλατεία Αγοράς. Μια νέα βόμβα -μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί αν ήταν επαναστατική ή προβοκατόρικη ενέργεια- αυτή τη φορά προς την πλευρά της αστυνομίας, σκότωσε 7 αστυνομικούς και τραυμάτισε άλλους 66. Η αστυνομία επιτέθηκε, σκοτώνοντας αρκετούς και τραυματίζοντας γύρω στους 200 διαδηλωτές.

Στη συνέχεια δίκες - παρωδία και τελικά, στις 27 Μαΐου, το κακουργιοδικείο κατηγόρησε 8 μέλη της Μαύρης Διεθνούς, για το φόνο των αστυνομικών που είχαν σκοτωθεί από τη βόμβα της 4ης Μαΐου. Τα ονόματα των κατηγορουμένων ήταν: Α. Πάρσονς. Α. Σπάις. Μ. Σνομπ, Σ. Φίλντεν, Τζ. Ένγκελ, Α. Φίσερ, Ο. Νιμπ και Λ. Λινγκ.

Επτά καταδικάσθηκαν σε απαγχονισμό και ο άλλος ένας σε 15 χρόνια φυλάκιση. Στις 25 Ιουνίου 1893, στους τάφους έγινε τελετή και αναρτήθηκε χάλκινο μνημείο, ενώ μια μέρα αργότερα ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Άλτζελτ, ζήτησε δημόσια συγγνώμη εκ μέρους της Πολιτείας.


Πρωτομαγιά στην Ελλάδα


Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη.
Το 1893, τα αιτήματα της διαδήλωσης ήταν οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων.
Το 1894 έγιναν 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο έπιασαν τον Καλλέργη.

Το 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, που από τον Φεβρουάριο είχαν καταλάβει το εργοστάσιο, δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία και τον στρατό. Στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη.
Tουλάχιστον 12 νεκροί και 300 τραυματίες ήταν ο απολογισμός, αλλά και... ένα από τα μεγαλύτερα έργα της ελληνικής διανόησης. Ο "Επιτάφιος" του Γιάννη Ρίτσου ήταν εμπνευσμένος από αυτή τη ματωμένη πρωτομαγιά.

Το 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Το 1976, σκοτώθηκε σε… τροχαίο (αδιευκρίνιστο ακόμα) ο Αλέκος Παναγούλης, ο οποίος έμεινε στην ιστορία για την απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο (Αύγουστος του '68).

Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να τοποθετηθούμε σχετικά με το κατά πόσο δικαιώθηκαν αυτοί οι αγώνες. Υπάρχει η άποψη ότι οι όποιες κατακτήσεις αποτελούν ρεβιζιονισμό και πως μόνο όταν ο εργάτης είναι εξαθλιωμένος ξεσηκώνεται (Λένιν). Υπάρχει η άποψη πως τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στο λουλουδένιο στεφάνι και στο… μαγιόξυλο.

Κρατήστε αυτήν που θέλετε. Το ότι έχουμε τη δυνατότητα να τα λέμε, να επιλέγουμε τη στάση μας απέναντι στην ιστορία και στο μέλλον, είναι πάντως αποτέλεσμα παγκόσμιων αγώνων, ανάλογων με αυτών του Σικάγο.

Δεν χρειαζόμαστε άλλους αυτόκλητες σωτήρες...!!Αρκετά πόνεσε τούτος εδώ ο τόπος και αρκετά πλήρωσε τούτος ο λαός..Φτάνει πια με τους φασίστες "γιατρούς" που θέλουν να βάλουν τούτη την άτυχη χώρα σε "γυψο" ως άλλος ασθενής...Το 1967 οι "σωτήρες" μας ήρθαν από την Χούντα των συνταγματαρχών ,σήμερα το 2011 οι "σωτήρες"΄μας ήρθαν από τη Χούντα του Δ.Ν.Τ και της Παγκόσμιας Τράπεζας...Όμως όπως και τότε, έτσι και τώρα ο Λαός είναι αυτός που πρέπει να στείλει στο Διάολο όλους αυτούς που παίζουν παιχνίδια στις πλάτες του...!!ΕΞΩ Η ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΧΟΥΝΤΑ!!!!
Δείτε τι έγινε τότε και παρατηρήστε τις τεράστιες ομοιότητες!!!

O ύμνος του Θανάση σε μια μοναδική ερμηνεία του Ορφέα...!



Στην κοιλάδα των Τεμπών




Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας


Μες την κοιλα - όπως τα λέω - μες την κοιλάδα των Τεμπών
Φόβος των μηχανοδηγών
Είναι ένας γέρο - όπως τα λέω - είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος

Που πίνει από - όπως τα λέω - που πίνει απ' το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα

Κι όποτε παι - όπως τα λέω - κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε - όπως τα λέω - πιάνει το τρένο απο τ' αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»

Μένα μου το, όπως τα λέω, μένα μου το 'πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α - όπως τα λέω - πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά

Από τη ζωντανή εμφάνιση του Ορφέα στον Μύλο της Θεσσαλονίκης στις 15/04/2011...!Όπως θα καταλάβετε και στο βίντεο...η ομάδα του Διόνυσου ήταν και εκεί..!
Η "Ομίχλη" βρίσκεται στο νέο cd του Θανάση Παπακωνσταντίνου (Ελάχιστος εαυτός) και η αρχική ερμηνεία ανήκει φυσικά στον Ορφέα Περίδη...απολαύστε τον Ορφέα σε ένα ξεχωριστό τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου.

Στίχοι-Μουσική:Θανάση Παπακωνσταντίνου

ΣΤΙΧΟΙ:
Φορώ το μαγικό σκουφί, π'αόρατο με κάνει
γλιστρώ απ'το σεντονάκι της να φύγω στα κρυφά.
Σκοτάδι είναι, παγωνιά, στα σπίτια όλοι κοιμούνται
μ'από τις γρίλιες όνειρα βγαίνουν και συναντιούνται
Σκοτάδι είναι, παγωνιά, τα σπίτια ολόκλειστα.

Την πόλη αφήνω πίσω μου ξάγρυπνος κι αναμμένος
απ'το γεφύρι του Ξηριά περνώ αλλοπαρμένος
και φτάνω πάνω στο βουνό, ψηλά στο Γκουνταμάνι.
Ομίχλη έχει, νότισαν τα γένια του Μπαμπάνη.
και φτάνω πάνω στο βουνό, τα σπίτια ολόκλειστα...


Με καλοδέχθη το βουνό, μου φτιάχνει προσκεφάλι
με κάπαρη, με ρίγανη, με μέντα και θυμάρι.
Παρακαλεί και τ'άγρια που χάρη του χρωστάνε
να μου κρατήσουν συντροφιά και να παραφυλάνε.
Παρακαλεί και τ'άγρια, τα σπίτια ολόκλειστα.

Πουλιά της νύχτας τραγουδάν για να με νανουρίσουν
και την ψυχή, που ανοίγεται στον ύπνο, να κερδίσουν.
Και βλέπω όνειρα τρελά και τον ληστή Μπαμπάνη
να τουφεκάει τον ουρανό, να κλαίει στο Γκουνταμάνι.
Και βλέπω όνειρα τρελά, τα σπίτια ολόκλειστα...

Νίκος Παπάζογλου

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΝΙΚΟΛΑ...
ΑΝΤΙΟ  ΝΙΚΟΛΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ...

"

Κυριακή, 17 Απριλίου 2011

Άλλος ένας Μεγάλος μας αποχαιρέτησε σήμερα , φαίνεται πως δεν άντεξε πολύ μακριά από τον καλό του φίλο και συνεργάτη Μανώλη Ρασούλη και πήγε να τον συναντήσει στην γειτονιά των αγγέλων...

  Κάτι μας λέει πως εκεί σήμερα θα στηθεί γλέντι τρικούβερτο για να υποδεχθούν στην καλή παρέα τους τον μεγάλο Νικόλα της καρδιάς μας...

Ο μεγάλος τραγουδιστής και τραγουδοποιός κατέληξε αιφνίδια σήμερα σε ηλικία 63 ετών μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο...Ο Νίκος Παπάζογλου ο οποίος τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, έχασε τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 63 ετών.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη...




Λίγα λόγια

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη. Μέχρι σήμερα έχει γράψει μουσική σε 49 τραγούδια. Τα δεκαεπτά απ’ αυτά έχουν δικούς του στίχους. Συνολικά έχει ηχογραφήσει 99 τραγούδια. Τα εξήντα απ’ αυτά υπάρχουν στους πέντε προσωπικούς δίσκους του, τους οποίους ηχογράφησε στο στούντιο "Αγροτικόν" της Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε πολύ νωρίς την καριέρα του στο τραγούδι, έγινε ωστόσο γνωστός μετά τη συνεργασία του με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Νίκο Ξυδάκη, στα τέλη της δεκαετίας του ΄70.
Ο δίσκος τους «Η εκδίκηση της γυφτιάς» υπήρξε καθοριστικής σημασίας, καθώς άλλαξε τις αντιλήψεις για το λαϊκό τραγούδι στην Ελλάδα.



Παραθέτουμε σχετικό κείμενο για τον Νίκο Παπάζογλου όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Δίφωνο" πέρυσι τον Απρίλιο


Νίκος Παπάζογλου
του Γιάννης Θ. Πετρίδη
Στη ρωγμή του χρόνου.

Δεν υπάρχουν κοσμοκαλόγεροι στη δισκογραφία και ο Παπάζογλου δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος. Για αγιογραφίες καλλιτεχνών, ας περάσει καλύτερα ο επόμενος. Αυτός εδώ να μείνει. Έχει όλες τις αμαρτίες που χρειάζεται ένας τραγουδοποιός για να στήνει κάθε φορά όμορφες ιστορίες και προπάντων για να συνεχίσει να μας παραμυθιάζει.


Πέρα από το πηγαίο ταλέντο και μια σπουδαία φωνή, αυτό που τον καθόρισε περισσότερο ήταν οι εμμονές του και τα «όχι» που είπε όλα τα χρόνια που βολοδέρνει. Και δεν είναι διόλου λίγα. Τριάντα πέντε χρόνια τραγούδια.
Συχνά, μοναχικός λύκος. Με τις ιδιοτροπίες του. Δύσκολος. Τζόρας, σύμφωνα με τον Σαββόπουλο, σκούντρος όπως θα έλεγαν κάτω από το αυλάκι. Μερικές φορές ίσως είναι και ο μοναδικός τρόπος για να συνεχίσεις την πορεία σου. Να βγάλεις το σκαρί από τα δύσκολα και να ρεμεντζάρεις. Να δέσεις δηλαδή.

Πέντε ψυχές στριμωγμένες και άλλοι πέντε υπνόσακοι πεταμένοι εδώ και εκεί. Εκείνο το κακόμοιρο το starlet αγκομαχούσε, αλλά τα κατάπινε τα χιλιόμετρα. Από την Αθήνα στο Ρίο και, από εκεί, αν τη βγάζαμε, στο Άκτιο. Διήμερο μουσικό φεστιβάλ, σου λέει. Συναυλίες, μπίρες και ύπνο στην παραλία. Τι άλλο θέλαμε; Ήταν Ιούλιος του ’84 και ήμασταν δεκαεξάρηδες.
Το πήγαμε σερί το ταξίδι και με μια 90άρα κασέτα tdk. Από την μια το Transformer του Lou Reed και, από την άλλη, το Χαράτσι, που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Τώρα όλη η ζωή σου ένα φιλμ τρελό, με το λάμδα παχύ, σαλονικώτικο. Έτσι το τραγουδούσαμε, κάνοντας γούστο. Θα έπαιζε και ο Παπάζογλου στο Άκτιο, με την Ταχεία Θεσσαλονίκης. Θα τζαμάρανε μάλιστα επί σκηνής και με τον Σιδηρόπουλο. Αυτό, βέβαια, τραβώντας για εκεί, δεν το ξέραμε. Δεν σκαμπάζαμε τίποτα από Εκδίκηση Της Γυφτιάς και Δήθεν. Σνομπαρία για όλα αυτά. Επιμέναμε ότι είμαστε μόνο ροκ εν ρολ και μακριά από την Ανατολή. Ουσιαστικά, τότε μαθαίναμε τον Παπάζογλου και –περιέργως για τα μέτρα μας– μας άρεσε.
Μας άρεσε, γιατί πρώτα από όλα σκάλιζε ηλεκτρικά τις τροπικές κλίμακες και ξεκλείδωνε από άλλο δρόμο την ελληνικότητα, που κουβαλούσαμε ή δεν κουβαλούσαμε. Για ν’ ακούσουμε μπαγλαμά, τρίχορδο, ήθελε τρόπο. Χωρίς κιθάρα και τύμπανα μαζί, πώς θα το καταπίναμε; Αποκλείεται, μη μας πάρει και κανένα μάτι. Κολλήματα… Έπειτα ήταν και το παρουσιαστικό του. Εντάξει, δικός μας. «Ινδιάνος σκέτος είναι» έλεγε και ξανάλεγε ο Στέφανος, ο μεγαλύτερος και ο διαβασμένος της παρέας. «Τραγουδούσε το ’70 και σε διάφορα συγκροτήματα…».



«Aγροτικό» στους OlympiansΠαπάζογλου: παπάζ-ογλου. Στα τουρκικά, ο γιος του παπά, δηλαδή. Θα μπορούσε, αλλά δεν… Το σόι πρόσφυγες από τ’ ανατολικά. Το σπίτι στα Λεμονάδικα, ο πατέρας χασάπης και ο μικρός από δίπλα. Σχολείο, αλλά και μαγαζί. Παιχνίδι στην Τσιμισκή, στα κάστρα, σκαλομαρία στα τραμ αλλά και το καλοκαίρι διάφορες δουλειές για να μη χασομεράει. Ό,τι να ’ναι, χειρωνακτικές. Τσιράκι δίπλα σε τεχνίτες, μανάβικα. Να πουλάει πάγο στο Κουλέ Καφέ…


Aκούγεται σενάριο ταμάμ για Βασιλάκη Καΐλα, έτσι όμως μεγάλωσαν και τα περισσότερα παιδιά της γενιάς του.
Πρωτίστως η μέριμνα του βιοπορισμού, σε μια μετεμφυλιακή Ελλάδα, που πάλευε για το τώρα, ψάχνοντας το αύριο στην πόλη και στην αντιπαροχή. Το τραγούδι και η μουσική για τον Νίκο Παπάζογλου ήρθαν σαν παιχνίδι και διασκέδαση. Πιτσιρίκια που σκαρφαλώνανε στις πολεμίστρες του κάστρου, στα μπεντένια δηλαδή, και κάνανε το κομμάτι τους, αλλά και στα οικογενειακά γλέντια και στις γιορτές με γονείς και συγγενείς. Εκεί θα μπορούσε ν’ αναζητήσει κανείς τις πρώτες μουσικές πληροφορίες, το παράπονο, το λυγμό στη φωνή του, το βυζαντινό μέλος,
Τη δεκαετία του ’60 πήραν φωτιά τα τόπια και ο πλανήτης έβραζε . Οι κοινωνίες –στο μεγαλύτερο κομμάτι τους– έθεταν ερωτήματα, διεκδικούσαν και οι νέοι ξήλωναν και έφτιαχναν με ευκολία τον κόσμο από την αρχή.
Η Θεσσαλονίκη εκείνης της δεκαετίας μύριζε έντονα. Το παραπέτασμα ήταν κοντά. Οργάνωση Kαρφίτσα, Γκοτζαμάνης, τρίκυκλο και δολοφονία Λαμπράκη, παραχριστιανικές οργανώσεις, ασφάλεια, πνεύμα και ηθική. Από την άλλη μπάντα, τα πράγματα μετρημένα. Λαμπράκηδες, ροκάδες και υποψιασμένοι στη Διαγώνιο, στου Γκιγκιλίνη στην Τσιμισκή, στο βιβλιοπωλείο του Αναγνωστάκη στη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Υπήρχαν βέβαια και τα κλαμπ στην Κρήνη και στην Αρετσού, με ορχήστρες που διασκεύαζαν ξένα χιτ, συγκροτήματα που άλλαζαν κάθε μήνα αλλά και μια underground σκηνή που έπαιρνε τις ανάσες της πίσω από τα εξώφυλλα των Μοντέρνων Ρυθμών.

Ο Παπάζογλου έζησε καλά όλο αυτό το σκηνικό• και απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη. Οι πρώτοι δίσκοι του Dylan βάζουν βαθιά το χεράκι τους μέσα του. Γκρουπάκια της γειτονιάς και, τελειώνοντας το λύκειο, κάνει το «αγροτικό» του στους Olympians τραγουδώντας (στη Χαβάη) ιταλικά, αγγλόφωνα, Los Bravos Black is black, I want my baby back και τέτοια. Στη συνέχεια ήρθαν και τα σκληρά. Στα τέλη των sixties, η πόλη είχε αρχίσει ν’ αποκτά κίνηση με γκρουπ που κοιτούσαν και πέρα από την ποπ. Χωρίς ωδεία όμως και πάρτες. Αυτοδίδακτοι μουσικά πιτσιρικάδες που βαρούσαν• και βαρούσαν καλά. Έτσι υποστηρίζουν τουλάχιστον αυτοί που το έζησαν. Από κοντά ο Παπάζογλου.
Πέρασμα από τους Fratelli, τους Blow up και, στο γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας, με τους φασαριόζους Μακεδονομάχους και τον Ζηλωτή σε Γερμανία και Ιταλία. Γιώργος Πεντζίκης, Γιάννης Καντζός, Σαράντης Κασσάρας, Ρούλης Πυρίλης, Στέλιος Φωτιάδης, Θόδωρος Παπαντίνας, Λεωνίδας Σταματιάδης, Μίμης Αντωνόπουλος, ο δημοσιογράφος και μάνατζερ συγκροτημάτων Τάσος Ψαλτάκης και άλλοι. Ψυχεδέλεια, σόουλ, r‘n’b, Cream,Velvet Underground.
Παιδιά του Ψυχρού Πολέμου, της επταετίας, αλλά και του Γούντστοκ, του Ζάπα, του Χέντριξ, των Stones, του Αντονιόνι στο Blow up και στο Zambriskie Point. Σε κάποιο από τα διάφορα παρεάκια και η Τάνια Τσανακλίδου… Λίγο πριν από τη μεταπολίτευση και μετά την επιστροφή του Ζηλωτή από τις ευρωπαϊκές του περιπέτειες και προσδοκίες (δεν έκατσε η πασιέντζα τελικά), ο Νίκος Παπάζογλου ξεκινά τη σχέση του με την ηχοληψία και τα στούντιο.

«Mεικτό και νόμιμο είδος»Τεχνικά εγχειρίδια, διάβασμα, κονσόλα και εργαλεία. Πώς λέμε «Push pull». Παράλληλα ανακαλύπτει και μπαίνει όλο και πιο βαθιά μουσικά στην καθ’ υμάς Ανατολή. Παράδοση, βυζαντινοί δρόμοι, λαϊκές ρυθμολογίες, τρίχορδο μπουζούκι. Το πρώτο μικρό στούντιο που στήνει βρίσκεται στην περιοχή Χαριλάου. Κάπου κοντά στη ρωσική εκκλησία. Η αρχή για το Αγροτικόν. Το 1977, η φωνή του Παπάζογλου ακούστηκε για πρώτη φορά στην δισκογραφία. Ζητάω ωραία πράγματα, μ’ αίμα και με θυσίες στους Αχαρνής του παιδικού του φίλου, του Διονύση Σαββόπουλου. Μαζί και οι Ζιώγαλας, Ρασούλης, Τανάγρη, Λιούγκος, Μπουλάς κ.ά. Ένα χρόνο αργότερα, η Γυφτιά πήρε την Εκδίκησή της.
Παραγωγός ο Σαββόπουλος, μουσική ο Νίκος Ξυδάκης και στίχοι ο Μανώλης Ρασούλης. Τραγούδια με ανατρεπτική διάθεση που γράφτηκαν σ’ ένα τετρακάναλο Teac 33-40 στο καινούργιο –τότε– Αγροτικόν, της οδού Παπάφη 150. Έτεροι συνωμότες: Σοφία Διαμαντή, Δημήτρης Κοντογιάννης και Νίκος Παπάζογλου, στο τραγούδι αλλά και στο εξώφυλλο. Το 1979 ο κύκλος της συγκεκριμένης παρέας έκλεισε μ’ ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ, τα Δήθεν. Δύο δίσκοι που –τα χρόνια που ακολούθησαν– αποδείχτηκαν καταστασιακοί, αφού όμως πρώτα χλευάστηκαν –ως γύφτικα και δήθεν λαϊκά με μπαναλιτέ αισθητική– λογοκρίθηκαν, όπως καθετί καινούργιο που κινείται έξω από τη νόρμα της εποχής.

Οι αρχές του ’80 βρήκαν τον Παπάζογλου σε σποραδικά λάιβ (με Βόμβολο, Σιγανίδη, Παπαδάμου κ.ά και ρεπερτόριο από Εκδίκηση Της Γυφτιάς και Δήθεν) και κυρίως στις δραστηριότητες του Αγροτικόν, που γνώριζε αρκετή κίνηση. Τα επόμενα χρόνια μάλιστα θα γνώριζε ακόμη μεγαλύτερη: Χειμερινοί Κολυμβητές, Blues Gang, A priori, Φατμέ, Τρύπες, Mushrooms, Anti Troppau Council, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μικρές Περιπλανήσεις• με τον Νίκο Παπάζογλου, παραγωγό, μηχανικό ήχου, guest, ενορχηστρωτή…

Τα πρώτα του τραγούδια φέρουν τ’ όνομα Χαράτσι (τι όμορφο εξώφυλλο!) και συγκροτούν ένα παλίμψηστο ήχων. Μην μπλέξουμε με είδη και αυτοσχέδιους όρους. Ό,τι κουβαλούσε μουσικά στο κεφάλι του μέχρι τότε. Στάλα στάλα, Ευχή, Αύγουστος… τελεκάστερ και τρίχορδο μπουζούκι. Οι αντιθέσεις στο δικό του «μεικτό και νόμιμο είδος».

Η εξαιρετική ταχεία Θεσσαλονίκης είχε πιάσει δουλειά, σε όλη την Ελλάδα, στη Σελήνη (κοντά στον Λευκό Πύργο), αλλά κατέβηκε και στην Αθήνα, στο Zoom. Όμορφες παραστάσεις, με αρκετό κόσμο και τον Rick Wright των Pink Floyd ένα βράδυ από κάτω. Ακολούθησε το Μέσω Νεφών και άλλα έντεκα τραγούδια σε γλώσσα και ατμόσφαιρες γνώριμες από το Χαράτσι. Crossover κομμάτια η Ρωγμή του χρόνου, το Καλημέρα, το Φύσηξε ο Βαρδάρης… Ο χύμα τύπος με το κόκκινο φουλάρι και το τζιν παίρνει τα πάνω του για τα καλά και το κοινό αυξάνεται και γουστάρει. Αυτοδιαχειριζόμενες περιοδείες, συναυλίες σε φεστιβάλ, κάστρα και νησιά, ουρά στα εκδοτήρια, γεμάτες φθινοπωρινές βραδιές στον Λυκαβηττό, κάλεσμα στον Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι. Ο Παπάζογλου ζούσε και απολάμβανε την ανηφόρα της επιτυχίας. Τη δόξα• ίσως κάποια στιγμή και τη ματαιοδοξία.

Όλα ανθρώπινα. Τη στροφή της δεκαετίας του ’90 την πήρε με Λοξή Φάλαγγα, την ίδια δυναμική αλλά και διαφορετική φιλοσοφία. Τη βρίσκει στα ουσάκ, μετράει πάντα σωστά τα 9/8, γυροφέρνει την παράδοση και τα μουσικά άνθη του τόπου, στήνει γλέντια, αρμενίζει θάλασσες και αιθέρες και, όποτε θυμηθεί, ηχογραφεί καλά τραγούδια. Όχι πολλά. Τρεις δίσκοι σε δεκάξι χρόνια. Σύνεργα, Όταν Κινδυνεύεις Παίξε Την Πουρούδα, Μάισσα Σελήνη και ένα λάιβ στον Λυκαβηττό, το ’91.
Στο ζωντανό, μην τον φοβάσαι. Αραίωσε αλλά ξέρει ακόμα να το κουλαντρίζει όπως τότε. Όσο για μουσικούς πειραματισμούς και fusion επεμβάσεις: στα εργαστήρια. Αυτοί που το «έχουν», το ξέρουν και εμείς τους πιάνουμε. Είδαμε και πάθαμε με αρκετούς… ροκάδες τα τελευταία χρόνια, που πήραν πυτιά, μπουζούκια και ηλεκτρικές για να παντρέψουν (πανάθεμά τους) τη Δύση με την Ανατολή και τον μισό Νότο. Καλά ρε καρντάσι, παντρειά με το ζόρι γίνεται;

Δισκογραφία, του Πέτρου Δραγουμάνου.

* 1973 Φίλοι Και Αδελφοί (Philips 6331057 lp-cd). Ο δεύτερος δίσκος του Πασχάλη (Αρβανιτίδη) έχει δύο τραγούδια γραμμένα από τον Νίκο Παπάζογλου, τα Ανία και Είναι Αργά.

* 1977 Αχαρνής (Lyra 3304 lp-cd). Ο Διονύσης Σαββόπουλος καταπιάστηκε με τον Αριστοφάνη έπειτα από παραγγελία του Θεάτρου Τέχνης, αλλά τελικά ανέβασε παράσταση με δική του μετάφραση το χειμώνα του 1976-1977 στην Πλάκα. Στον Αριστοφάνη Που Γύρισε Από Τα Θυμαράκια (όπως είναι ο παράλληλος τίτλος του δίσκου) έπαιζαν και τραγουδούσαν οι Σαββόπουλος, Σάκης Μπουλάς, Μελίνα Τανάγρη, Νίκος Ζιώγαλας, Ηλίας Λιούγκος, Μανώλης Ρασούλης και Νίκος Παπάζογλου.

* 1978 Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς (Lyra 3308 lp-cd). Ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου, στη Θεσσαλονίκη. Η μουσική του Νίκου Ξυδάκη στα έντεκα από τα δεκατρία τραγούδια, τα στιχάκια του Μανώλη Ρασούλη στα δώδεκα, η ερμηνεία των Δημήτρη Κοντογιάννη, Διονύση Σαββόπουλου, Σοφίας Διαμαντή (δύο) και Νίκου Παπάζογλου (εννέα) που έγραψε και μουσική στα Κυρ Διευθυντά Των Δίσκων και Κανείς Εδώ Δεν Τραγουδά.

* 1979 Τα Δήθεν (Lyra 3320 lp-cd). Πάλι το δίδυμο Μανώλη Ρασούλη και Νίκου Ξυδάκη με τους ίδιους ερμηνευτές (Παπάζογλου, Κοντογιάννης, Διαμαντή). Ηχογραφημένος και αυτός στο στούντιο Αγροτικόν της Θεσσαλονίκης. Μπουζούκι παίζει ο Χρήστος Νικολόπουλος.

* 1979 Η Ρεζέρβα (Lyra 3735/6 2 lp-cd). Διπλός δίσκος του Σαββόπουλου, όπου ο Παπάζογλου τραγουδά δεύτερη φωνή σε πέντε τραγούδια. Συμμετέχουν η Αφροδίτη Μάνου, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Κοντογιάννης και η Μήτσα Ρούτη.

* 1981 Χειμερινοί Κολυμβητές (ανεξάρτητη παραγωγή CP912 lp). Ο πρώτος δίσκος τους με μουσική, στίχο και τραγούδι από τον Αργύρη Μπακιρτζή, ηχογραφημένος στο στούντιο Αγροτικόν. Το 1991 κυκλοφόρησε και σε cd (Lyra 072), εμπλουτισμένο με αποσπάσματα από συναυλίες τους. Τραγουδούν ακόμη ο Ισίδωρος Παπαδάμου, ο Μιχάλης Σιγανίδης, η Ουρανία Καργούδη και ο Νίκος Παπάζογλου στην Προσφυγιά και στις Ψείρες.

* 1984 Χαράτσι (Lyra 3369 lp-cd). Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του. Περιέχει εννέα δικά του τραγούδια και δύο γραμμένα από τη Βάσω Αλλαγιάννη και τον Μανώλη Ρασούλη.
* 1984 Όλοι Δικοί Μας Είμαστε (Lyra 3371 lp-cd). Σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Μανώλη Ρασούλη. Τραγουδούν οι Δημήτρης Κοντογιάννης, Γιάννης Κούτρας, Πασχάλης Τερζής, Νάντια Καραγιάννη, Ηλίας Μακρής και Νίκος Παπάζογλου.

* 1985 Η Γλυκερία Στο Λυκαβηττό (Lyra 3419 lp-cd). Ηχογράφηση συναυλίας της Γλυκερίας στον Λυκαβηττό με συμμετοχή του Νίκου Παπάζογλου στα τραγούδια Με το τραγούδι με το κρασί και Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια.

* 1986 Εν Αθήναις (Lyra 3426 lp-cd). Μουσική του Νίκου Κυπουργού για παράσταση του Ελληνικού Χοροδράματος. Ο Παπάζογλου στο Τσιφτετέλι του Διογένη με στίχους Ρασούλη.

* 1986 Μέσω Νεφών (Lyra 3440 lp-cd). Ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου. Συνθέσεις δικές του με στίχους Ρασούλη, Γιάννη Σπυρόπουλου, Λάζαρου Ανδρέου κ.ά.

* 1986 Πότε Βούδας Πότε Κούδας (CBS 450291 lp-cd ). Ο Μανώλης Ρασούλης στα λόγια και ο Πέτρος Βαγιόπουλος στη μουσική. Τραγουδούν, εκτός από τους δημιουργούς, ο Νίκος Παπάζογλου (το ομώνυμο τραγούδι), η Γλυκερία, ο Λεωνίδας Βελής και η Χριστίνα Μαραγκόζη.

* 1987 Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι (Minos 691/2 2 lp-2 cd). Διπλός δίσκος με 29 τραγούδια και 29 καλεσμένους από τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ1 που παρουσίαζε ο Σαββόπουλος. Ο Παπάζογλου τραγουδά την Παράβαση από τους Αχαρνής και συμμετέχει στο δημοτικό τραγούδι Ανέβηκα στην πιπεριά και στα αποσπάσματα τραγουδιών του Χατζιδάκι.

* 1988 Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά (Σείριος 88002/4 3 lp -2 cd). Την περίοδο 1987-1988 στην Πλάκα στην μπουάτ Σείριος, ο Μάνος Χατζιδάκις οργάνωσε παραστάσεις με πολλούς τραγουδιστές και συγκροτήματα. Σε αυτή την κασετίνα υπάρχουν και δύο τραγούδια από τις εμφανίσεις του Νίκου Παπάζογλου.

* 1988 Ο Κύριος Σαββόπουλος Ευχαριστεί Τον Κύριο Χατζιδάκι (Σείριος 88006 lp). Πρόζες και τραγούδια από τις εμφανίσεις του Διονύση Σαββόπουλου στον Σείριο, στην Πλάκα, ανάμεσα 17 Ιανουαρίου και 3 Φεβρουαρίου 1988. Η Έλλη Πασπαλά μαζί με τον Νίκο Παπάζογλου στο Χάρτινο το φεγγαράκι με ένα ποτ πουρί τραγουδιών.

* 1990 Σύνεργα (Lyra 4559 LP-051 cd). Ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου. Τα τραγούδια έγραψε ο ίδιος και ο Ορφέας Περίδης (τρία), ο Γιώργος Ζήκας (δύο) και η Βάσω Αλλαγιάννη.

* 1990 Υποκλίνομαι (WEA 170778 lp). Με τη Χαρά Αργυροπούλου. Σε μουσική και στίχους Παπάζογλου τα Χτες βράδυ και Πέρασα έτσι δίχως λόγο (και τα δύο από το Χαράτσι).

* 1991 Παραμύθια (Lyra 4597 lp). Ο δεύτερος δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα με συμμετοχή της Όλγας Δεραινίτη, της Μελίνας Κανά και του Νίκου Παπάζογλου που λέει το Κίρκη.

* 1991 Στο Θέατρο Λυκαβηττού (Lyra 4608 lp-cd). Επιτόπια ηχογράφηση στο θέατρο Λυκαβηττού, Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 1991. Ο τέταρτος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου.

* 1992 Σύγχρονο Τραγούδι - Μέρες Μουσικής (Lyra 4695/6 2 lp-cd). Από συναυλία στο θέατρο Παλλάς της οδού Βουκουρεστίου την άνοιξη του 1992. Συμμετέχουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου (τέσσερα), ο Νίκος Ξυδάκης (τέσσερα), η Μελίνα Τανάγρη (πέντε), η Ελένη
Τσαλιγοπούλου (τέσσερα) και ο Νίκος Παπάζογλου (τρία).

* 1992 Τα Σκόρπια (Lyra 4672 lp-cd). Συλλογή δώδεκα τραγουδιών, με στίχους του Μανώλη Ρασούλη. Με τους Νίκο Παπάζογλου (επτά), Γλυκερία (δύο), Νίκο Ξυδάκη (δύο), Μανώλη Λιδάκη.

* 1994 Anthologia (Piranha 38 cd). Συλλογή τραγουδιών του Νίκου Παπάζογλου που κυκλοφόρησε στη Γερμανία.

* 1995 Όταν Κινδυνεύεις Παίξε Την Πουρούδα (Lyra 4798 lp-cd). Ο πέμπτος προσωπικός δίσκος του. Ερμηνεία και μουσική δικά του. Στίχους έγραψαν ο ίδιος σε δύο τραγούδια, ο Τάκης Σιμώτας (τρία), ο Λάζαρος Ανδρέου (τρία) κ.ά.

* 1997 Πύλη Της Άμμου (Μύλος 09 cd). Με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων. Ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Νίκος Παπάζογλου και ο Λουδοβίκος στο ομώνυμο.

* 2001 Ο Χασομέρης (Lyra 0709 cd). Οι Παλαιολόγοι σε τραγούδια του Παντελή Χατζηκυριάκου. Ο Παπάζογλου τραγουδά το Πρόλογος.

* 2001 Από Τον Πουνέντη (ΚΑΛΜΕ 02 cd). Νησιώτικα τραγούδια με τη Χορωδία Αιγαίου που
διευθύνει ο Θεοφάνης Σουλακέλλης. Ο Παπάζογλου συμμετέχει στο ομώνυμο τραγούδι.

* 2001 Σαββόραμα (Universal 016644 2 cd). Ηχογράφηση από τρεις παραστάσεις του Διονύση Σαββόπουλου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τον Δεκέμβριο 2000. Συμμετέχουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Νίκος Παπάζογλου, η Μελίνα Τανάγρη, ο Σάκης Μπουλάς, η Μελίνα Κανά και η Δόμνα Σαμίου. Ο Παπάζογλου, μαζί με τον Σαββόπουλο, στην
Πάροδο από τους Αχαρνής.

* 2002 Περιθώριο (Lyra 0739 cd). Ο Παπάζογλου και η Μαρία Θωίδου σε τραγούδια του Γιώργου Σφυρίδη.

* 2002 Αγρύπνια (Lyra 5001 cd). Τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τον ίδιο, τον Σωκράτη Μάλαμα (τέσσερα) και τον Νίκο Παπάζογλου στο Άστρο του πρωινού.

* 2002 Μια Φορά Κι Έναν Καιρό (Μετρό 86 cd). Παραμύθια και διηγήματα από την Ελλάδα και τον κόσμο με τη Σαβίνα Γιαννάτου, τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, τον Χρήστο Θηβαίο, τη Μελίνα Κανά, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Νίκο Παπάζογλου, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, την Έλλη Πασπαλά, τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Διονύση Τσακνή. Κυκλοφόρησε μαζί με το περιοδικό Μετρό, τεύχος 86 τον Δεκέμβριο 2002.

* 2005 Μάισσα Σελήνη (Lyra 5005 cd). Ο έκτος προσωπικός δίσκος τού Παπάζογλου, κυκλοφορεί δέκα χρόνια μετά τον προηγούμενο προσωπικό δίσκο του. Τραγούδια με δική του μουσική. Οι στίχοι της Πηγής Καφετζοπούλου, του Δημήτρη Μπαμπαούς, της Μαρίνας Αρμεύτη, του Μίμη Καστερά, του Γιώργου Βατουσιάδη κ.ά.

* 2006 Και Με Οδηγό Ένα Παιδί (Lyra 1093 cd). Με τις Μικρές Περιπλανήσεις. Ο Παπάζογλου στο Σαράντα μίλια ναυτικά.

* 2008 Αμυγδαλάκι Τσάκισα (Music Corner cd). Η Κατερίνα Παπαδοπούλου σε παραδοσιακά τραγούδια που ενορχήστρωσε ο Σωκράτης Σινόπουλος. Ο Παπάζογλου στο Τίνος είν’ το περιβόλι.

* 2009 Ήμουν Κι Εγώ Εκεί (Lyra 76724 cd). Δεκαοκτώ συμμετοχές του Νίκου Παπάζογλου σε δίσκους άλλων τραγουδιστών, συγκεντρωμένες σε ένα cd.

* 2010 Πέρασμα Στην Κίμωλο (Κέρος cd). Παραδοσιακά τραγούδια της Κιμώλου, με τον Νίκο Οικονομίδη στο βιολί, την Κυριακή Σπανού στο τραγούδι και τον Νίκο Παπάζογλου στο Αγγελετής.

ΑΝΤΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΑΣ ΝΙΚΟΛΑ...

Το Develiki Blog ήταν την 1η Απριλίου στο Block 33  σε μια καταπληκτική συναυλία ενός πολύ ξεχωριστού καλλιτέχνη.Απολαύσαμε πολλά αγαπημένα τραγούδια του Γιάννη και είχαμε την τύχη να ακούσουμε σε πρώτη εκτέλεση ένα τραγούδι απο την πολυαναμενόμενη νέα του δισκογραφική προσπάθεια.Όπως σας υποσχέθηκαμε  έχουμε αρκετό οπτικό υλικό απο εκείνη τη βραδιά...σας παρουσιάζουμε το ακυκλοφόρητο "Που θα πάει" (βασικά εμείς το βαφτίσαμε έτσι) ο Γιάννης δεν αποκάλυψε τον τίτλο του (άλλοι προτιμούν τον τίτλο  "Σαράβαλο") ,όπως και να έχει είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι που μιλά για τη σημερινή τραγική κατάσταση που βρίσκεται η κοινωνία μας όχι μόνο λόγω μνημονίου...χωρίς πολλά λόγια λοιπόν απολάυστε το... 

Που θα πάει...θα ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ..!!

Στίχοι -Μουσική:Γιάννης Αγγελάκας

Ποιος σκάει ο κόσμος κι αν χαλάει αυτή η βρωμοάνοιξη σαν
σβούρα με γυρνάει κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο σε κατηφόρα πάει..
Πάνω ας πάει ψηλά ετούτη η ζήση μοσχοβολάει η ανάσα της μπαρούτι
κ χασίσι κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο ορμά να τη φιλήσει

Ποιος κλαίει μέσα μου και μου λέει ξύπνα δεν είναι όνειρο το χιόνι που
μας καίει η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει
Ποιος σκάει ο κόσμος που το πάει αυτή η βρωμοάνοιξη με σκίζει
 με μεθάει κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο στα αστέρια ξεφυσάει
Που θα πάει,που θα πάει τούτη η ρόδα που κολλάει κι όλο στην αρχή γυρνάει
Που θα πάει θα ξεκολλήσει κι ο κόσμος σαν σαράβαλο γι'αλλού θα ροβολήσει

Που θα πάει που θα πάει τούτη η νύχτα που κρατάει και δεν λέει να τελειώσει
που θα πάει θα ξημερώσει,κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο όλους σας θ'ανταμώσει..."

DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

Όταν η δημοκρατία  υποτάχθηκε στο χρέος...!


Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το DEBTOCRACY αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.
   Τη μουσική επένδυση προσφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Ο Αρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη μιλούν με οικονομολόγους, δημοσιογράφους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο περιγράφοντας τα βήματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην παγίδα του χρέους- τη χρεοκρατία. Το DEBTOCRACY παρακολουθεί την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Φερνάντο Σολάνας, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.

Τη μουσική επένδυση προσφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Την παραγωγή του DEBTOCRACY ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes. Το μοντάζ υπογράφει ο Άρης Τριανταφύλλου.

Σε αυτή την προσπάθειά ζητάμε τη βοήθειά σου. Οι δημιουργοί του DEBTOCRACY εργάστηκαν αφιλοκερδώς αλλά τα έξοδα ανέρχονται ήδη σε χιλιάδες ευρώ. Προκειμένου να αποφύγουμε κάθε είδους εξαρτήσεις απευθυνόμαστε σε συνδικάτα και εργατικές ενώσεις. Κυρίως όμως απευθυνόμαστε σε πολίτες που θέλουν να γίνουν συμπαραγωγοί. Ενίσχυσε και εσύ την παραγωγή ενός ανεξάρτητου ντοκιμαντέρ, καταθέτοντας όσα χρήματα επιθυμείς μέσω Paypal ή σε τραπεζικό λογαριασμό. Όσοι το επιθυμούν θα αναφέρονται ως συμπαραγωγοί.

Από τον σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας και τον σύλλογο Διδασκόντων 33ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, πήραμε το παρακάτω δελτίο Τύπου στο οποίο περιγράφεται μιας άκρως συγκινητική ιστορία που τιμάει όλους τους εμπλεκόμενους. Μας γράφουν:

«Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του κρατώντας σφιχτά το χέρι ενός μαθητή του, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του.(1)

Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή.



Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου, ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του.

Δικαίωση για τον ίδιο το δάσκαλο της τάξης, ο οποίος ολοκλήρωσε όλη την πορεία της παρέλασης κρατώντας μέσα στο χέρι του το χέρι του μαθητή του, περπατώντας δίπλα του περήφανος, καθόλου αμήχανος, ούτε υπερπροστατευτικός, σαν να ήταν ένα με το μαθητή του.

Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε «κάνω καλή παρέλαση κύριε;»

Την απάντηση την δίνουμε όλοι εμείς:
«Εσύ, οι περήφανοι συμμαθητές σου κι οι δάσκαλοι σου, μικρέ μου, μας δώσατε την ευκαιρία να αισθανθούμε συναισθήματα όπως το θάρρος, η αλληλεγγύη και να θυμηθούμε αξίες όπως το λειτούργημα του δασκάλου, το μεγαλείο ψυχής, το ήθος».


Εμείς τι μένει να πούμε, εύγε!ο Δασκαλάκος ήταν όντως λεβεντιά..!!

(1) Ο μαθητής είναι παιδί με σύνδρομο Asperger – υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό και φοιτά στη Δ τάξη Δημοτικού.

Γιάννης Αγγελάκας, με τον Ντίνο Σαδίκη στο μπαγλαμά, τον Στάθη Αραμπατζή στην κιθάρα και τον Τίτο Καργιωτάκη στην κονσόλα και στα ηλεκτρονικά, συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους ανά την Ελλάδα και θα πραγματοποιήσουν, την πρώτη εβδομάδα του Απρίλη, τρεις μοναδικές συναυλίες στην αγαπημένή τους Θεσσαλονίκη. Την Παρασκευή 1, το Σάββατο 2 και την Κυριακή 3 Απριλίου, θα εμφανιστούν στο Block 33.
Η ομάδα του ΔΕΒΕΛΙΚΙΟΥ θα είναι για άλλη μια φορά εκεί και θα καταγράψει πλούσιο όπως πάντα υλικό..!!


Το τρίο, όπως πάντα, κυκλοφορεί καθιστό και αναλόγως σηκώνεται. Αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις και ξεσηκώνει το κοινό στις ζωντανές του εμφανίσεις. Πάντα χαλαροί, αλλά και πάντα ενθουσιώδεις, είναι συγκινητικοί, από την αρχή έως το τέλος κάθε live τους. Όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει ο ίδιος ο Γιάννης Αγγελάκας στη συνέντευξη που έδωσε στο rocking.gr “...νομίζω ότι το 3 είναι το πιο ενεργειακό από όλα τα σχήματα που έχω συνεργαστεί τελευταία. Δηλαδή, όπου η μουσική είναι καθαρά το μέσο για να μεταφέρεις ενέργεια, είναι πιο αιχμηρό...”

Ο Γιάννης Αγγελάκας δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς, πολύμορφους καλλιτέχνες της σύγχρονης Ελλάδας, με χειμαρρώδη παρουσία πάνω στη σκηνή, ένας ξεχωριστός τραγουδιστής με “ψυχή βαθιά”, που καταφέρνει να συνεπαίρνει με τη ξεχωριστή ερμηνεία του. Ο αγαπημένος τραγουδοποιός “χωρίς κανόνες”, καταφέρνει σε κάθε εμφάνισή του, να απογειώνει τη διάθεση του κοινού σε ένα “αιρετικό” παραλήρημα.

O Ντίνος Σαδίκης δημιούργησε τους Εν Πλω το 1985, ένα συγκρότημα-σημείο αναφοράς για το ελληνικό rock, παρότι κυκλοφόρησαν μόνο ένα ιστορικό album. Με τον Γιάννη Αγγελάκα, φίλοι και συνεργάτες από παλιά, βρέθηκαν μαζί και στους Επισκέπτες, μέλος του οποίου ήταν και ο Στάθης Αραμπατζής.

Ο Γιάννης Αγγελάκας παρέα με το Ντίνο Σαδίκη στο μπαγλαμά, τον Στάθη Αραμπατζή στην κιθάρα και τον Τίτο Καργιωτάκη στην κονσόλα και στα ηλεκτρονικά θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη, στο Block 33 την Παρασκευή 1, το Σάββατο 2 και την Κυριακή 3 Απριλίου, για να παρουσιάσουν ένα ξεχωριστό πρόγραμμα που θα βασίζεται σε όλα τα αγαπημένα μας τραγούδια.

Dim lights Embed

Οι πόρτες ανοίγουν: 19:30
Ώρα έναρξης: 21:30

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Η προπώληση εισιτηρίων συνεχίζεται

Τα πρώτα εισιτήρια της κάθε ημέρας κοστίζουν 12 €

Τα επόμενα κοστίζουν 15 €

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ

TICKET HOUSE

Αθήνα: Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), Τηλ.: 210 3608 366
Θεσσαλονίκη: Μητροπόλεως 102, Τηλ.: 2310 264 880

IΑΝΟΣ
Θεσσαλονίκη: Πλατεία Αριστοτέλους 7, Τηλ.: 2310 277004
Venue info

Γαμώ την κοινωνία μας μέσα...Oχτώ μέρες νεκρός και δεν τον αναζήτησε κανείς...Χαράς τον Έλληνα του που..Ελληνοξεχνά...!
Αντίο ρε Μανώλη...

Μεγαλειώδες συλλαλητήριο ενάντια στην επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στη Χαλκιδική, με την συμμετοχή 3000 και πλέον κατοίκων της Χαλκιδικής, πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακή 13-3-2011 στην Ιερισσό. Το συλλαλητήριο συνδιοργάνωσαν οι Επιτροπές Αγώνα της Χαλκιδικής. Εκεί παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν οι βουλευτές Γιάννης Δρεβελέγκας, Λίτσα





Αμανατίδου και Τάσος Κουράκης, εκπρόσωπος του ΚΚΕ και των Οικολόγων Πράσινων καθώς και εκπρόσωποι φορέων . Το συλλαλητήριο τελείωσε με πορεία στο λιμάνι της πόλης όπου στήθηκε περίπτερο πληροφόρησης, αφού προηγουμένως το συγκεντρωμένο πλήθος ενέκρινε με ενθουσιασμό το παρακάτω ψήφισμα:



ΨΗΦΙΣΜΑ

Εμείς οι πολίτες της Χαλκιδικής που συγκεντρωθήκαμε σήμερα 13-3-2011 στην Ιερισσό για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε νέα μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή μας δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε με κάθε τρόπο και κάθε μέσο ώστε να διαφυλάξουμε τον πραγματικό πλούτο του τόπου μας που είναι τα νερά τα δάση και οι θάλασσές μας. Για να διαφυλάξουμε την περιουσία μας, τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες και πάνω απ' όλα την υγεία μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Η φύση η ιστορία και ο πολιτισμός της Χαλκιδικής δεν μπορούν με κανένα τρόπο να συνυπάρξουν με τις τριτοκοσμικού τύπου “επενδύσεις” που σχεδιάζουν οι εταιρείες με την κυβέρνηση και τους ντόπιους παρατρεχάμενους πολιτικούς παράγοντες.

Καταγγέλλουμε το ΥΠΕΚΑ, το οποίο αφού για μήνες μας κορόιδεψε, στο τέλος το ίδιο με τρόπο προκλητικό ματαίωσε οριστικά την προσχηματική διαβούλευση που με τόσο πάθος υποστήριζε.

Καταγγέλλουμε την εταιρεία που με συμμάχους τους τοπικούς παράγοντες τρομοκρατούν τους πολίτες με ξυλοδαρμούς και αγωγές.

Καταγγέλλουμε τα ΜΜΕ, που προκλητικά, προβάλλουν την μια μόνο πλευρά και προσπαθούν να φιμώσουν την δικιά μας φωνή.

Με συμμάχους μας τους έγκριτους καθηγητές του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, ζητάμε να μην γίνει αποδεκτή η ΜΠΕ και να μην προχωρήσει η αδειοδότηση του έργου του έργου των νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός.



ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ.

ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΕΑ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ !

ΟΧΙ ΣΕ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΕΣ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ !

ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ !



ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ:

ΑΡΝΑΙΑΣ, ΣΤΑΓΕΙΡΩΝ-ΑΚΑΝΘΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΟΡΜΥΛΙΑΣ, ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ, ΝΕΩΝ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ....


ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΓΛΕΝΤΙΑ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΡΙΧΝΕΤΕΜ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΑ ΒΛΕΦΑΡΟ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΤΩ...

ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ...!!







ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ







1945 - 1963


Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945, μεγάλωσε στο Ηράκλειο, έψαλε στον Πολιούχο ʼγιο Μηνά ο οποίος και τον επηρέασε αισθητικά και ιδεολογικά, βοηθούσε τον πατέρα του στο χρυσοχοείο όπου και από εκεί επηρεάστηκε από τα ρολόγια και τον χρυσό, ήταν σημαιοφόρος στο σχολειό του, από μικρός ανήκε στην νεολαία της αριστεράς - αφού ο πατέρας του ήταν για χρόνια στις ιταλικές φυλακές και ο θείος του στο Μαουτχάουζεν - κέρδισε δυο βραβεία στους μοντέρνους χορούς, ήρθε τέταρτος στα τετρακόσια μέτρα στους σχολικούς αγώνες του νομού και γενικά πέρασε πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αδέλφια του και τους φίλους του. Το όνομά του, Εμμανουήλ, είναι εβραϊκό και σημαίνει άνθρωπος του Θεού, το επίθετό του προέρχεται από το ιερό όνομα του κορανίου «ρασούλ» και το τρίτο το σανσκριτικό του το έδωσε ο ‘Οσσο και είναι «ντέβα παρινίτο» και σημαίνει ερωτευμένος με την θεικότητα.







1963 - 1974

Τελειώνοντας το γυμνάσιο ένοιωθε ότι τα πάντα τον έσπρωχναν να κολυμπήσει στα βαθιά. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς "Δημοκρατική Αλλαγή", παίρνει μέρος στους αγώνες του 114, περπατάει όλες τις πορείες ειρήνης, γνωρίζει όλη την τότε πνευματική πρωτοπορία και δεν σταματάει να ονειρεύεται να γυρίσει ταινία βασισμένη σε ένα βιβλίο του Νίκου Καζατζάκη με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, συνθέτοντας μέσα του τους δυο αυτούς μεγάλους δημιουργούς, κάτι το οποίο αργότερα πέτυχε. Στις 21 του Απρίλη συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην «Μπουμπουλίνας». Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους. Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του '68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι και τραυματίζεται θανάσιμα από τους SRS. Το Λονδίνο τον αναδιαμορφώνει άνισα αλλά δημιουργικά. Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα. Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.







1974 - 1978

Τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοίζος και τραγουδά στον δίσκο «Τα νέγρικα» μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ' ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη "Ο νέος Ερωτόκριτος". Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: "Η μπαλάντα του Ιασαάκ", ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει. Έπεται το βιβλίο με διηγήματα "Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα και ένα ανάμοικτο με διηγήματα και ποιήματα "κβο βαντις στατους κβο".


1978 - 2002

Αρχίζει να προσαρμόζεται στην ελληνική πραγματικότητα και να καταδύεται στην πεμπτουσία της. Το ένστιχτο και η μοίρα τον οδηγούν στον πυρήνα του ελληνικού τραγουδιού. Παραιτείται από το κόμμα μια μέρα που οι σύντροφοι υποστήριζαν τις ερυθρές πυρηνικές βόμβες ενάντια στις αντίπαλες. Βλέποντας έναν παραλογισμό ρίχνεται στη μελέτη των ανατολικών φιλοσοφιών . Ανακαλύπτει ή του αποκαλύπτεται μέσω μιας γνωστής του τον OSHO. Αναστατώνεται θετικά, διαβάζει βιβλία του, γοητεύεται, βαθαίνει, πηγαίνει στην Ινδία και τον συναντά.



Συνεχίζοντας τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες τις εμπλουτίζει στο έπακρο με τη νέα του εμπειρία. Συστήνει στους Έλληνες τον OSHO εκδίδοντας το βιβλίο του «κρυμμένη αρμονία – ομιλίες πάνω στον Ηράκλειτο».



Οι προτάσεις του συναντούν μια ανταπόκριση των πολιτών που με μπαγκράουντ την κοινωνικοπολιτική μεταστροφή υπάρχει μια φρέσκια και θετική ενέργεια στην ατμόσφαιρα.



Μελετά, γράφει, ερωτεύεται ξερωτεύεται, διαλογίζεται, αυτοπαρατηρείται, παλινδρομεί , ορμά, ωριμάζει, ανοίγεται, ρισκάρει, πληρώνει το τίμημα. Αναπόφευκτη η αντιπαράθεση με τα πάσης φύσεως κατεστημένα που βλέπουν σ’ αυτόν ένα κίνδυνο για την πόζα και την ανεπάρκεια τους.



Ο OSHO, μεταβαίνει στο Όρεγκον. Χίλια δυο λαμβάνουν χώρα. Μια έρημος μετατρέπεται σε πόλη για 30000 ανθρώπους. Η Αμερικάνικη κυβέρνηση μετατρέπεται σε ταύρο σε γυαλοπωλείο. Τον καταδιώκει τον συλλαμβάνει τον φυλακίζει τον δηλητηριάζει, τον εκδιώχνει. Ο Ρασούλης συνεχίζοντας με συνέπεια αυτό που θεωρεί αναγκαίο, συγκρούεται και σιγά σιγά απομονώνεται, καθώς κόμματα, εκκλησία, ιδιωτικά κυκλώματα θεωρούν κίνδυνο τις προτάσεις του. Ακόμη και με το κέντρο του OSHO στο Όρεγκον ήρθε σε ρήξη. Γεμάτος αγωνία και περιεχόμενο κάνει μια επίσκεψη στη Νέα Υόρκη. Τρεισήμισι μήνες πρωτόγνωρη και αξέχαστη εμπειρία, τον αναγκάζει να προσθαφαιρεί στοιχεία προκειμένου να φτάσει στην Ιερή Φόρμουλα Χι τη χρυσή τομή του κόσμου, την κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Πτοείται, πολλάκις απελπίζεται αλλά παραμένει στο ρινγκ χρησιμοποιώντας τακτικές του Ρομπέν του Δασών του Μπρους Λη και του Χριστού.



Τον κατηγορούν ότι είναι εγκέφαλος της 17 Ν. Αυτός δηλώνει για πολλοστή φορά ότι από φύση και θέση είναι ενάντια στη βία, ιδίως ενάντια στην ατομική τρομοκρατία. Όμως με τις δηλώσεις του τρομοκρατεί κάποιους και οι οποίοι τον υποδεικνύουν ως ιδεολογικό τρομοκράτη.



Συνεχίζει να παράγει έργο επειδή επιθυμεί και επειδή είναι μέτρο σύγκρισης για τη συνέπεια των ιδεολογικών και ηθικών πεποιθήσεων. Δηλώνει όμως ότι η οντότητα του είναι πιο ενδιαφέρουσα από το έργο του, τα προϊόντα του.



Η κόρη του Ναταλί σπουδάζει μουσική και αποκαλύπτεται ως ακραίο μουσικό φαινόμενο σαν τραγουδίστρια λαϊκών τραγουδιών, χέβι μέταλ και στις ʼριες των κλασσικών. Γίνεται γνωστή και στο εξωτερικό με το συγκρότημα Septic Flesh, αλλά συμμερίζεται εντός της Ελλάδος την εσκεμμένη απομόνωση του πατέρα της Μανώλη Ρασούλη.



Με κεντρικό στόχο μια νέα συνείδηση πλανητική και μια νέα προσέγγιση στο τρίπτυχο ζειν ευζειν γνώθι σεαυτόν, παρεμβάλλεται στο εγχώριο αλλά και όσο μπορεί στο διεθνές γίγνεσθαι.



Μέσα στην οδύσσειά του ο OSHO εκβράζεται και στην Κρήτη. Εκεί βρίσκει τον Ρασούλη να μένει στην ίδια περιοχή. Ήταν σαν ένα μήνυμα ύπαρξης. Ο Ρασούλης σαν Κρητικός κάνει το παν να προστατεύσει τον δάσκαλό του από τις επικείμενες επιθέσεις. Πληγώνεται όταν δεν το κατορθώνει και ο δάσκαλός συλλαμβάνεται και απελαύνεται.



Το γεγονός αυτό υπερδιπλασιάζει την εγρήγορση του, την ευθύνη του, την ερευνά του, την αυτοπαρατήρησή του, συνάμα υπερδιπλασιάζεται η προσπάθεια των απαράτ κράτους και παρακράτους για να τον παροπλίσουν και να τον φιμώσουν, με κινήσεις έμμεσες ή άμεσες με κλασσικά ή πρωτότυπα τρικ.



Συνεχίζει να παράγει έργο, τραγούδια, βιβλία ραδιοπρογράμματα , άρθρα σε εφημερίδες της πρωτεύουσας και της επαρχίας.



Η Μελίνα Μερκούρη τον καλεί να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις για την πολιτιστική Αθήνα και να τις δώσει ιδέες αλλά αρνείται γιατί δεν θεωρεί την Αθήνα άξια για να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Έκτοτε μπαίνει στη μαύρη λίστα και του υπουργείου πολιτισμού. Προσπαθούν με δικαστικές καταδίκες να τον πτοήσουν και να τον βγάλουν εκτός ρινγκ., ο Ρασούλης κάνει συναυλίες στο Βερολίνο και στην Κωνσταντινούπολη και μιλά στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Βαρκελώνης καθώς είναι φιλοξενούμενος του δήμου για ένα φεστιβάλ μεσογειακής ποίησης καθώς και στη Μαγιόρκα.



Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά κι αγαπητά στο Ισραήλ, την Τουρκία, Τη Σερβία, στις Χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες αλλά και για κάποιο μυστήριο λόγο και στην Ιαπωνία.



Τα τελευταία χρόνια στο απώγειο της προσπάθειας του και αφού το κατεστημένο το οποίο έχει ρίξει την Ελλάδα στον άκρατο αμοραλισμό, επικεντρώνεται να μπει τελειωτικά στη διεθνή αρένα έχοντας εκπαιδευτεί, από το εγχώριο στάτους που αποπνέει την πιο ιλουστρασιόν παρακμή σ’ όλο το γκλόμπαλ βίλατζ. Όμως και με παράπλευρο στόχο να εκφράσει τη βαθύτερη ψυχή της Ελλάδας με την οικουμενική ψυχή και της παγκόσμια δυναμική στην ανακάλυψη του αντίδοτου και την παραγωγή μιας νέας ιδεολογίας, ενός νέου κώδικα αξιών, που αυτή τη στιγμή αναζητά ο κάθε έξυπνος ευαίσθητος και έντιμος πολίτης κάθε χώρας κάθε φυλής, κάθε τάξης, και φύλλου.



Τα τελευταία τρία χρόνια γίνεται νονός και κηδεμόνας ενός μικρού αγοριού του Πασχάλη που αγαπά ιδιαίτερα, και του φωτίζει τον ορίζοντα συνειδητοποίησης του νοήματος του κόσμου.



Η τελευταία σημαντική εμπειρία του υπήρξε η επίσκεψη στη μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας στης 22-9-2001, επίσκεψη που του τροφοδότησε στα μέγιστα το κουράγιο για τη συνέχιση της έρευνας και του έργου του.