Για αυτη την εβδομάδα το πολυαγαπημένο μας "Για που το βαλες καρδια μου?" του Ορφεα Περίδη,σε μια ομολογουμένως καταπληκτική εκτέλεση του συντοπίτη και φίλου μας Παύλου Παυλίδη!
Damn your Luck and burn it,Leave tomorrow in maybe!!!!!!!!
(Δώσε στην τύχη σου μια μούντζα και άντε κάφ' το,άσε το αύριο στο μπορεί!!!!!!)
Ψάχνεις να βρεις τι είναι η αγάπη
μέσα σε πρόσωπα ασήμαντα,μικρά
που σου γεμίζουν λίγο
το άδειο σου κρεββάτι
και ύστερα χάνονται μακριά.
Ψάχνεις να βρεις που
έκανες το λάθος
και όλα οδήγησαν σε μια καταστροφή.
Δώσε στην τύχη σου μια μούντζα
και άντε κάφ' το,
άσε το αύριο στο μπορεί.
Μπορεί να πόνεσε,μπορεί και να γυρίσει.
Μπορεί με άλλονε να βλέπουνε μια δύση.
Μπορεί να γούσταρε να έχει αμαρτήσει.
Μπορεί και εσένανε να σε ξαν' αγαπήσει.
Σε ταξιδεύει,την κρατάς σε ένα σου δάκρυ
Είναι πικρές οι ώρες,κρύο το κορμί
Μα όποιος δεν χάσει στα χαρτιά και στην αγάπη,
δεν έχει μάθει την ζωή.
Μπορεί να πόνεσε, μπορεί και να γυρίσει.
Μπορεί με άλλονε να βλέπουνε μια δύση.
Μπορεί να γούσταρε να έχει αμαρτήσει.
Μπορεί και εσένανε να σε ξαν' αγαπήσει...
Translation
Youre searching to find what love is
on insignificant, little faces
which fill for a while your empty bed
and then theyre going away.
Youre searching to find where you made the mistake
and everything led to a destruction.
Damn your luck and burn it,
leave tomorrow in maybe.
Maybe she got hurt and she will return.
Maybe with somebody else is watching a sunset.
Maybe she loved to have sinned.
Maybe she could even love you again.
She travels you, you keep her in a tear of yours
Hours are bitter, they body (is) cold
But whoever hasnt lost in cards and in love,
he hasnt learned life.
Maybe she got hurt and she will return.
Maybe with somebody else is watching a sunset.
Maybe she loved to have sinned.
Maybe she could even love you again
0
σχόλια:
Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ-"Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ"-Ένα απο τα ωραιότερα ποιήματα του μεγάλου Νίκου Καββαδία και μια απο τις ωραιότερες μελοποιήσεις ποιημάτων δια χειρός Δ.Ζερβουδάκη...Διαβάστε πως ο Νίκος Καββαδίας έγραψε ένα απο τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του..
Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ...
Ο Ν. Καββαδίας το έγραψε για κάποιο ποιητή ονόματι Καίσαρα, ο οποίος αυτοκτόνησε μια μέρα στο γραφείο του ανάμεσα σε σωρούς από βιβλία και χαρτιά, έχοντας αφήσει ως τελευταίο του σημείωμα τη φράση: "Φαίνεται πια πως τίποτα – τίποτα δεν μας σώζει…" .Αλήθεια;Μάλλον όχι... Η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.
Ο τίτλος του ποιήματος είναι "Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ" και ο Καββαδίας το έγραψε πράγματι το 1932 για το νεαρό, τότε, ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ. Ο οποίος, όμως, βέβαια, ποτέ δεν αυτοκτόνησε...Ο Καίσαρας Εμμανουήλ, ο ποιητής αυτός που κάπνιζε τσιγάρα "Κάμελ", πέθανε το 1970, στα 68 του χρόνια, από ζάχαρο, σε δημοτικό νοσοκομείο της Αθήνας... Το 1933 κυκλοφόρησε και η πρώτη ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία, το περίφημο "Μαραμπού", με πρόλογο του Εμμανουήλ, το οποίο περιείχε, μεταξύ άλλων, και αφιερώσεις σε άλλους ποιητές: στο Ράντο, στο Μελαχρινό, στον Ουράνη και το παραπάνω ποίημα στον ίδιο τον Εμμανουήλ. Το ποίημα θεωρείται ότι είναι όντως απάντηση σε εκείνη τη φράση του Εμμανουήλ, η οποία πάντως μάλλον δε συναντάται σε κάποιο ποίημα κάποιας από τις 4 ποιητικές του συλλογές, επομένως εικάζεται ότι μπορεί να αφορούσε κάτι που είχε κυκλοφορήσει σε λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής. Εξάλλου, λέγεται ότι ο Καββαδίας είχε υπ’ όψιν του μία περίοδο κατάθλιψης που φαίνεται ότι διήγε ο Εμμανουήλ τότε. Σε εκείνη την περίοδο της κατάθλιψής του, θεωρείται ότι αντιστοιχεί και μία αφιέρωση σ' αυτόν από τον Αναστάσιο Δρίβα: "Ούτε κι απόψε βρήκαμε τη γεύση και το χρώμα / και το βαθύ γαρύφαλλο του κάκου θα μαδήσει / στα φλογερά σου δάχτυλα σα νέφος μες στη δύση."
Λιγα λόγια για τον Καισαρα Εμμανουήλ...
Βιογραφία
Ο Καίσαρ Εμμανουήλ γεννήθηκε στην Αθήνα, καταγόταν όμως από την Πάτρα. Ήταν δεύτερος ξάδελφος του ποιητή Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου (Jean Moreas). Τα μαθητικά και εφηβικά του χρόνια πέρασε στον Πόρο, το Δραγάτσι και τέλος στον Πειραιά, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, διέκοψε τις σπουδές του στο τελευταίο έτος για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και μετά την ολοκλήρωσή της αναγκάστηκε να εργαστεί, έτσι δεν αποφοίτησε παρά το 1938. Άνοιξε φροντιστήριο στο Νέο Φάληρο και το 1928 διορίστηκε μεταφραστής. Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο δίδαξε σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια για εικοσιπέντε περίπου χρόνια. Από το 1937 ως το 1940 συνεργάστηκε με ρουμανική εφημερίδα ως γαλλόφωνος φιλολογικός ανταποκριτής.
Μετά το 1953 εργάστηκε στην εκπαίδευση στην Κύπρο, την Αλεξάνδρεια, το Κάιρο και την Ισμαηλία. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα αφοσιώθηκε στις λογοτεχνικές μεταφράσεις και διασκευές ως το τέλος της ζωής του. Πέθανε από ζάχαρο στο δημοτικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Το "γράμμα στον ποιητή Καίσαρ Εμμανουήλ" απο την ποιητική συλλογή "Μαραμπού" του Νίκου Καββαδία εχει μελοποιηθεί και ερμηνευτεί απο τον Δημήτρη Ζερβουδάκη με διαφοροποιημένους τους στίχους και μιλόντας σε ενικό αριθμό
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ-ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
"Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.
Κάτι που πάντα βρίσκεται σ αιώνια εναλλαγή,
κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,
και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατέλειωτη γη.
Κάτι που θα κανε γοργά να φύγει το κοράκι,
που του γραφείου σας πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά.
να φύγει κρώζοντας βραχνά, χτυπώντας τα φτερά του,
προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα του Νοτιά.
Κάτι που θα κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια,
που αβρές μαθήτριες τ' αγαπούν και σιωπηροί ποιηταί,
χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουν
με κάποιο τρόπο που, ως λεν, δε γέλασαν ποτέ.
Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει.
Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ Σκεφτείτε Εγώ.
Ένα καράβι Να σας πάρει, Καίσαρ Να μας πάρει
Ένα καράβι, που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ.
Μιά μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε.
Τα ρυμουλκά περνώντας θα σφυρίζαν,
τα βρωμερά νερά η βροχή θα ράντιζε,
κι οι γερανοί στους ντόκους θα γυρίζαν.
Οι πολιτείες ξένες θα μας δέχονταν,
οι πολιτείες οι πιό απομακρυσμένες
κι εγώ σ αυτές αβρά θα σας εσύσταινα
σαν σε παλιές, θερμές μου αγαπημένες.
Τα βράδια, βάρδια κάνοντας, θα λέγαμε
παράξενες στη γέφυρα ιστορίες,
γιά τους αστερισμούς ή γιά τα κύματα
γιά τους καιρούς, τις άπνοιες, τις πορείες.
Όταν πυκνή ομίχλη θα μας σκέπαζε,
τους φάρους θε ν ακούγαμε να κλαίνε
και τα καράβια αθέατα θα τ ακούγαμε,
περνώντας να σφυρίζουν και να πλένε.
Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει.
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουϊσκυ.
Και μιά γριά στο Αννάμ, κεντήστρα στίγματος,
μιά γριά σ ένα πολύβουο καφενείο
μιά αιμάσσουσα καρδιά θα μου στιγμάτιζε,
κι ένα γυμνό, στο στήθος σας, κρανίο.
Και μιά βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια
στα μάτια μιάς Ινδής που θα χορέψει
γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα ανάμεσα,
θα δείτε ίσως τη Γκρέτα να επιστρέψει.
Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα,
κι από ένα χωμάτινο πεζό μνήμα,
δε θα ναι ποιητικότερο και πι όμορφο,
ο διάφεγγος βυθός και τ' άγριο κύμα;
Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα,
λόγια κοινά, κενά, «καπνός κι αθάλη»,
που ίσως διαβάζοντας τα να με οικτείρετε,
γελώντας και κουνώντας το κεφάλι.
Η μόνη μου παράκληση όμως θα τανε,
τους στίχους μου να μην ειρωνευθείτε.
Κι όπως εγώ για έν αδερφό εδεήθηκα,
για έναν τρελόν εσείς προσευχηθείτε."
ΚΑΙ ΕΔΩ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΗ ΜΕΛΩΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗ
"Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει
Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή
Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων
Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη
Κάτι που θα ‘κανε γοργά να φύγει το κοράκι
Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά
Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του
Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Οι πολιτείες ξένες να μας δέχονταν
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
Κι εγώ σ΄ αυτές απλά να σε σύσταινα
σαν σε παλιές γλυκές μου αγαπημένες
Κάτι που θα ΄κανε τα υγρά παράδοξα σου μάτια
Που αβρές μαθητριούλες τ ΄αγαπούν και σιωπηροί ποιητές
Χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουνε
Με κάποιο τρόπο που όπως λεν δεν γέλασαν ποτέ
Γνωρίζω κάτι που μπορούσε βέβαια να σε σώσει
Εγώ που δεν σε γνώρισα ποτέ για σκέψου εγώ
Ένα καράβι να σε πάρει Καίσαρ να μας πάρει
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ οδηγώ
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια
Στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει
Γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα
θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει..."
Η μελοποίηση του Ζερβουδάκη* είναι μία από τις καλύτερες μελοποιήσεις ποιημάτων του Καββαδία που μπορεί να ακούσει κανείς, πολλοί όμως είναι αυτοί που του κρατούν κακία για την αφαίρεση αρκετών στροφών του ποιήματος ή για την αλλαγή μιας-δυο λέξεων, αλλά, κυρίως, για τη μετατροπή σε ενικό του πληθυντικού ευγενείας που ο Καββαδίας είχε επιλέξει.
Η ιστορία πίσω από το ποίημα είναι αυτή που κάνει ίσως τα περί ενικού και πληθυντικού να έχουν αξία.
Μία φήμη που κυκλοφορεί σχετικά με αυτό το ποίημα είναι ότι ο Καββαδίας το έγραψε για κάποιο νεαρό ποιητή ονόματι Καίσαρα, ο οποίος αυτοκτόνησε μια μέρα στο γραφείο του ανάμεσα σε σωρούς από βιβλία και χαρτιά, έχοντας αφήσει ως τελευταίο του σημείωμα τη φράση: "Φαίνεται πια πως τίποτα – τίποτα δεν μας σώζει…" ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ...
0
σχόλια:
Καλλιτέχνης του μήνα ο φίλος μας Δημήτρης Ζερβουδάκης-Μην χάσετε τη συναυλία που θα δώσει τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης (γιατί υπάρχει και αυτό το πανέμορφο της Κοζάνης)
Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης γεννήθηκε, σπούδασε και κατοικεί μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος του Γυμνασίου φοίτησε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1985 όντας φοιτητής ασχολείται με το τραγούδι και τη μουσική ιδρύοντας μαζί με άλλους φοιτητές το συγκρότημα "Νέοι Επιβάτες". Λίγο αργότερα η επιτυχία του συγκροτήματος ανοίγει το δρόμο στη δισκογραφία. Μία ανεξάρτητη παραγωγή που επιμελείται ο ίδιος ο Δημήτρης Ζερβουδάκης και με τίτλο του δίσκου "Σχετικά παράνομοι", είναι η πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση.
Μετά τα τρία χρόνια ο Δημήτρης Ζερβουδάκης εκδίδει με την εταιρεία που συνεργάζεται και σήμερα, τη Minos , την πρώτη του προσωπική δουλειά με γενικό τίτλο "Ακροβάτης" που έχει θερμή ανταπόκριση και κατατάσσει τον νέο καλλιτέχνη σε μία σχολή ποιοτικού σύγχρονου ήχου. Ακολουθούν κάποια χρόνια που ο Δημήτρης Ζερβουδάκης υπηρετεί την θητεία του και αμέσως μετά συνεργάζεται σε συναυλίες και στο βινύλιο με τον Γ. Μαρκόπουλο. Το καλοκαίρι του 1988 συμμετέχει στο συναυλιακό πρόγραμμα του Γιώργου Νταλάρα και αμέσως μετά τον επιλέγει ο Ν. Μαμαγκάκης για 3 τραγούδια στο δίσκο "Μυστικά τραγούδια". Τον Οκτώβρη του 1992 ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κυκλοφορεί τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο "Από Μάρτη Καλοκαίρι" ενώ ήδη έχει αρχίσει η συνεργασία του με την Ελευθερία Αρβανιτάκη που συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία όλη τη χρονιά στον Απόλλωνα. Στη συνέχεια, κυκλοφορούν οι επόμενοι δίσκοι «Έχε το νου σου», «Κλείσε τα μάτια σου και κοίτα», «Εδώ ξυπνούν τα όνειρα», «Πανσέληνη Χώρα», καθώς και συμμετοχές του σε δίσκους άλλων δημιουργών όπως του Γ. Μαρκόπουλου, Γιώργου Ζήκα, Γιώργου Καζαντζή. Στο άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο «Το μέσα μου βουνό», ο Δημήτρης Ζερβουδάκης συνεργάζεται με το Σούλη Λιάκο (στίχοι-μουσικοί).
Το 2005 Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης συνάντησε την Μελίνα Κανά, τη Γιώτα Νέγκα και τη Μαρία Σπυροπούλου στο άλμπουμ του Μανώλη Γαλιάτσου 'Του Μάγου τα παιχνίδια' ( LM 036-2), όπου ερμηνεύει, σε μουσική του Γαλιάτσου, στίχους του Καρυωτάκη ('Δρόμος'), του Φιλύρα ('Οι Ερχόμενες') και του ίδιου του συνθέτη ('Παράξενο να μοιάζεις' - 'Όχι και να κλαίμε' - 'Ένας Μάγος πέρασε'). Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη Libra Music.
To 2006 Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης ύστερα από μια μακρόχρονη δισκογραφική πορεία επανέρχεται με τη νέα του δισκογραφική πρόταση "Στα χαμηλά και στα Ψηλά". Στο δίσκο συμμετέχουν ο Παντελής Θεοχαρίδης και η Αλεξία Χρυσομάλλη. Ο Δίσκος κυκλοφορεί από την Polytropon.
Οι αφοί Ζερβουδάκη Δημήτρης & Λευτέρης και μαζί τους οι αφοί Δουράκη Σάκης & Διονύσης ;) τον Ιούλιο του 2010 στον Διόνυσο.
0
σχόλια:
ΜΙΛ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ & ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΟΥΛΗΣ - ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ
0 σχόλια: