ΧΑΡΟΝΤΑΣ- ΜΕΝΙΠΠΟΣ: ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΧΑΡΟΝΤΑΣ- ΜΕΝΙΠΠΟΣ: ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, ω κατάρατε, τα πορθμεία [πλήρωσε με, καταραμένε, τα ναύλα].

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Βόα, ει τούτο σοι, ω Χάρων, ήδιον [Συνέχισε να φωνάζεις, Χάροντα, αν αυτό σε ευχαριστεί].

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, φημί, ανθ' ων σε διεπορθμεύσαμεν [πλήρωσε με, είπα, που σε πέρασα στην απέναντι όχθη]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος [Δε μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει]

ΧΑΡΩΝ: Έστι δε τις οβολόν μη έχων; [Υπάρχει κάποιος που δεν έχει οβολό;]

ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ει μεν και άλλος τις ουκ οίδα, εγω δε ουκ έχω [Αν υπάρχει κι άλλος εγώ δε γνωρίζω, εγώ όμως δεν έχω]

ΧΑΡΩΝ: Και μη άγξω σε νη τον Πλούτωνα, ω μιαρέ, ην μη αποδώς [Ε, λοιπόν, μα τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω παλιάνθρωπε, αν δε με πληρώσεις]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Καγώ τω ξύλω σου πατάξας διαλύσω το κρανίον [Κι εγώ θα σου δώσω μια με το ξύλο, και θα σου διαλύσω το κρανίο]

ΧΑΡΩΝ: Μάτην ουν έση πεπλευκώς τοσούτον πλούν [Δηλαδή, όλο αυτό το ταξίδι με το καράβι θα το έχεις κάνει δωρεάν;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ο Ερμής υπέρ εμού σοι αποδότω, ος με παρέδωκε [Ο Ερμής να πληρώσει για λογαριασμό μου, αυτός που με παρέδωσε σε εσένα]

ΕΡΜΗΣ: Νη Δία οναίμην γε, ει μέλλω και υπερεκτίνειν των νεκρών [Μεγάλο κέρδος, μα το Δία, αν θα πρέπει και να πληρώνω από πάνω για τους πεθαμένους]

ΧΑΡΩΝ: Ουκ αποστήσομαι σου [Δεν πρόκειται να σε αφήσω ήσυχο]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Τούτου γε ένεκα νωνελκήσας το πορθμείον παράμενε. Πλην αλλ' ο γε μη έχω, πως αν λάβοις; [Γι' αυτό λοιπόν τράβα το πλεούμενο στη στεριά και περίμενε. Αλλά αυτό που δεν έχω, πως θα μπορέσεις να το πάρεις;]

ΧΑΡΩΝ: Συ δ΄ ουκ ήδεις κομίζεις δέον; [Καλά, εσύ δεν ήξερες ότι έπρεπε να τα φέρεις;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ήιδειν μεν, ουκ είχον δε. Τι ουν; Εχρήν δια τούτο μη αποθανείν; [Το ήξερα βέβαια, αλλά δεν τα είχα. Τι να έκανα; Θα έπρεπε, δηλαδή, γι΄ αυτό να μην πεθάνω;]

ΧΑΡΩΝ: Μόνος ουν αυχήσεις προίκα πεπλευκέναι; [Μόνο εσύ λοιπόν θα καυχιέσαι ότι ταξίδεψες τζάμπα;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ου προίκα, ω βέλτιστε. Και γαρ ήντλησα και της κώπης συνεπελαβόμην και ουκ έκλαον μόνος των άλλων επιβατών [Όχι και τζάμπα, λεβέντη μου. Και την αντλία τη χειρίστηκα και στο κουπί βοήθησα, άσε που ήμουν και ο μόνος επιβάτης που δεν έκλαιγε].

ΧΑΡΩΝ: Ουδέν ταύτα προς τα πορθμεία. Τον οβολόν αποδούναι σε δει. Ου θέμις άλλως γενέσθαι [Αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα ναύλα. Πρέπει να πληρώσεις τον οβολό. Δεν επιτρέπεται να γίνει αλλιώς]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ουκούν άπαγε με αύθις ες τον βίον [Αφού είναι έτσι, πήγαινε με πάλι πίσω στη ζωή]

ΧΑΡΩΝ: Χάριεν λέγεις, ίνα και πληγάς επί τούτω παρά του Αιακού προσλάβω [Χαριτωμένα τα λες. Για να με ξυλοφορτώσει και ο Αιακός γι΄ αυτό]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Μη ενόχλει ουν [Λοιπόν, μη με ενοχλείς]

ΧΑΡΩΝ: Δείξον τι εν τη πήρα έχεις [Για δείξε μου τι έχεις στο σακούλι σου]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Θέρμους, ει θέλεις, και της Εκάτης το δείπνον [Λούπινα, αν θέλεις, και την προσφορά στην Εκάτη]

ΧΑΡΩΝ: Πόθεν τούτο ημίν, ω Ερμή, τον κύνα ήγαγες; Οια δε και ελάλει παρά τον πλούν των επιβατών απάντων καταγελών και επικώπτων και μόνος άδων οιμωζόντων εκείνων [Από που τον έφερες, Ερμή, αυτόν τον κυνικό; Και τι λόγια δεν έλεγε στο ταξίδι, περιγελώντας και κοροϊδεύοντας όλους τους επιβάτες, και τραγουδώντας, μόνο αυτός, ενώ εκείνοι θρηνούσαν.

ΕΡΜΗΣ: Αγνοείς, ω Χάρων, όντινα άνδρα διεπόρθμευσας; Ελεύθερον ακριβώς. Ουδενός αυτώ μέλει. Ούτος έστιν ο Μένιππος [Δεν ξέρεις Χάροντα, ποιον άνθρωπο πέρασες απέναντι; Κάποιο εντελώς ελεύθερο, δεν τον νιάζει για τίποτε. Αυτός είναι ο Μένιππος]

ΧΑΡΩΝ: Και μην αν σε λάβω ποτέ [Κι όμως, αν ποτέ σε πιάσω]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αν λάβης, ω βέλτιστε, δις δε ουκ αν λάβοις [Αν με πιάσεις, λεβέντη μου. Δυο φορές όμως δε θα μπορέσεις να με πιάσεις].



[Λουκιανός, Νεκρικοί Διάλογοι].